Douglas Firs - Shimmer & Glow

Universal Music Group

Gertjan Van Hellemont is geen leek in de muziekwereld, getuige zijn vroegere carrières als gitarist bij The Bony King Of Nowhere en producer van het fragiele Love Like Birds. Onder de noemer Douglas Firs brengt hij voor het eerst eigen werk, gebundeld op een opvallend debuut getiteld ‘Shimmer & Glow’. Een charmante nouveauté in het koninkrijk van de folkblues.

Shimmer & Glow



Al heeft het merendeel van deze plaat meer weg van de hersenspinsels van een fragiele singer-songwriter dan die van een enfant terrible, dat graag headbangt op bluesakkoorden. Neem nu de titelsong, al enkele weken radiovoer. Een ingetogen pianopartituur, afgewisseld met een wat lijviger refrein, slaat de brug tussen het rustigere werk van Soulwax en Absynthe Minded.

Ook Baby JackMisunderstood en Never Cared Enough doen ons wegdromen, al wordt de piano deze keer ingeruild voor een meeslepende gitaartokkel en snedige stemgeluiden die iets weghebben van Ryan Adams' americana. Het zal dan ook niemand verbazen dat deze meneer een van de helden van Van Hellemont is. Het aangename, artyfarty kunstwerk op de hoes van het album is trouwens van de hand van Neal Casal, vriend van Ryan Adams.

Tot nu toe klopt het plaatje: appetijtelijk artwork, behaaglijke melodieën en de nodige expertise. Maar tekstueel heeft deze jonge Belg ook wel wat te bieden. Applaus op alle banken voor poëtische hoogstandjes als “You don’t have to jump / When there’s no place to fall down” of “I’m not good with people / But I think I could be pretty good with you.”

Louterende muziek die de alledaagsheid van het leven bezingt, dus. En toch worden wij verdacht goedgezind van deze druilerige pareltjes, al was het maar omdat we enthousiast uitkijken naar de rest van het oeuvre, dat toch een iets andere richting inslaat met nummers als I Don’t Think You’re Good To Have Around en Apple, potentiële geesteskinderen van Lowell George, Neil Young of het iets recentere bluesrockensemble The Black Keys.

Met Douglas Firs heeft België weer een geheim wapen in zijn bezit waar het trots op mag zijn. En ondertussen wordt de platenkast aangevuld met een cd-schijf die op frequente wijze de stilte in onze woonkamer zal verdringen, om zo het leven wat aangenamer te maken.

23 oktober 2012
Janne Degryse