DJ Shadow - The Mountain Will Fall

Mass Appeal Records

Nee, het onaards hoge niveau van een 'Endtroducing' haalt de god van experimentele hiphop heden ten dage niet meer. Dat album is inmiddels twintig jaar oud. Maar het beeld waarmee hij destijds zijn dj-skills aan de wijde wereld openbaarde, blijft gelden. DJ Shadow, of Josh Davis voor de burgerlijke stand, blijft zijn verdere leven door de vinylbakken gaan om er inspiratie voor een volgend project op te doen.

'The Mountain Will Fall' is DJ Shadows eerste echte album sinds het verschijnen van 'The Less You Know, The Better' in 2011. Er verscheen intussen nog wel een erg goed verzamelalbum, maar verder bleef Davis ver weg van de publieke radar om zich bezig te houden met diens eigen Liquid Amber label, waarmee hij de wereld beter wil maken door nieuwe, al dan niet dope en beatsgerelateerde releases uit te brengen.

Het nieuwe album staat vooral in het teken van inspiratie door de huidige generatie muzikanten (gastrollen voor o.a. Run The Jewels, Nils Frahm, Matthew Halsall,...) , die wellicht opgroeiden met classics als 'Endtroducing'. Of zoals  hij het zelf verwoordt: "it's a culmination of everything I've learned, and everything I love about music".

Een uitdaging, want niet alleen is de huidige generatie beatmakers duidelijk in de voetsporen van Davis getreden, maar er is sinds de heyday van 'Endtroducing' ook op technologisch vlak heel wat veranderd. En alsof dat niet voldoende is, legt DJ Shadow op zijn nieuwste meer dan ooit tevoren de focus op originele composities, waarbij gebruik gemaakt wordt van beats en texturen, synths, aangevuld met live instrumentatie zoals funky blazers. Het zorgt ervoor dat 'The Mountain Will Fall' een erg gevarieerd album is geworden.

Als de opener en titeltrack zich openbaart, denken we eerst nog dat we te maken hebben met één of andere kosmische, stonede en tripped out affaire, maar gelukkig worden er algauw wat beats in de mix gedropt waarmee DJ Shadow de luisteraar meteen op de top van de berg zet en de afdaling kan beginnen. Let ook op het einde waarop een cassetteflip te horen is, een verwijzing naar Shadows voorgeschiedenis.

En dan is het meteen tijd om er wat gasten bij te betrekken. Run The Jewels doen mee; en dat klinkt erg aanstekelijk - al zijn de Jewels op Nobody Speak helaas niet on top of their game. Fonky, ook omdat een memorabele gitaarriff de turntable wisdom verrijkt.

Nils Frahm haalt DJ Shadow behoorlijk uit diens comfortzone op Bergschlund. Top, want beide heren weten hoe ze elkaar muzikaal kunnen uitdagen. Het is zonder twijfel één van de betere en meer avontuurlijke tracks op dit album.

Tussendoor, zoals op het einde van Three Ralphs, komen we nog het dichtst bij vintage DJ Shadow: klein pianomelodietje, sputterende synths en een morbide spokenwordsample. En toch naait Shadow verleden en heden naadloos aan elkaar, wat blijkt uit The Sideshow waarop de wat onbekende Ernie Fresh (die naam alleen al) op een spervuur van beats en scratches al rappend het mooie weer mag maken.

Desondanks is 'The Mountain Will Fall' geen perfect album. Daarvoor wordt er iets te nadrukkelijk uit verschillende muzikale vaatjes getapt zonder echt oog te hebben voor consistentie. Zo vinden we halfweg Depth Charge terug, dat bij meerdere luisterbeurenten een te nodeloos uitgerokken idee blijkt te zijn.

Wel leuk: een speelse track als Mambo. Die luidt de b-kant van het album in. Het tempo gaat liggen en we krijgen wat luiere, feelgood tracks als Ashes To Oceans (met gastbijdrage van trompettist Matthew Halsall). Gelukkig weet DJ Shadow halfweg het roer om te gooien om dan alsnog toch de luie feel en vibe te behouden. Iets prikkelender materiaal is Pitter Patter (met G Jones & Bleep Bloop), al stelt ook California wat teleur. Persoonlijk zijn we nogal te vinden voor Ghost Town, een herwerking van een nummer dat eerder al op zijn Liquid Amber-ep te vinden was. Het met een tergend traag drumritme gezegend Suicide Pact mag de boeken toe doen.

De echte wederopstanding van DJ Shadow laat op zich wachten. 'The Mountain Will Fall' is zeker geen slecht album, waar wie wil weten waar de klepel echt hangt, wordt hierbij vriendelijk doorverwezen naar 'Endtroducing'.