Die Apokalyptischen Reiter - Riders on the Storm
Nuclear Blast
Die Apokalyptischen Reiter is niet alleen een opvallende groepsnaam, ze zijn tevens de verpersoonlijking van het motto “gek zijn is gezond”. Drie weken geleden zetten ze Wacken Open Air op stelten en na afloop kwam het publiek zelfs vast te zitten, zodat drummen de enige manier was om je voort te bewegen. Dit jaar staat overigens volledig in het teken van hun tienjarige jubileum met eerder al een dvd, een soort van teaser met nieuw materiaal en nu het absolute hoogtepunt met een zesde stukje muziekdragend plastiek.
In het geweld dat ze vanaf de woeste opener al loslaten herken je zowaar het deuntje van Seven Nation Army, al dan niet gewild, maar onze oren bedriegen ons nooit. Vanaf dan slopen waanzinnige up-tempo fragmenten de keet sneller dan een Libanees machinegeweer en bouwen de hemels mooie interventies die keet weer op. Melodieus smelten strijdvaardige snaren en folklorische toetsen samen tot een oorstrelend stel deuntjes en als de bovenste snaren aangeroerd worden mogen de haren los en zal je buurman snel aan je deurbel hangen. Gecontroleerde brutaliteit met gekruide blasts en fijnproeversmelodieën.
De grootste pluim gaat toch naar de keyboards, die bovengenoemd recept aankleden met sferische achtergrondtonen die klinken alsof er een opklaring vanuit de hemel recht in je gezicht schijnt. Ook de voorgrond kleuren ze netjes de gitaarlijnen in met geflipte toetsenseries. Vocaal zet Fuchs weer een stevige prestatie neer. Voornamelijk cleane zangpartijen, die hij soms wat hoger in de keel neemt waardoor die iets opera-achtig meekrijgen. Dat gecombineerd met die machtige keyboardsequenties geeft zelfs een eend kippenvel. Daarnaast hervalt de zanger in messscherpe schreeuwzang waardoor hij de dosis waanzin tijdens een gitaarexplosie de hoogte in jaagt.
Eigenlijk staat er geen enkel slecht nummer op het album, al lijkt de sample The Land of the White Horses ons wel totaal nutteloos. Elke song varieert van loodzwaar tot vederlicht. Onze voorkeur gaat naar Himmelskind, omdat dat nummer alles wat u nu al gelezen hebt omvat. Die Apokalyptischen Reiter heeft nog geen al te hoge status hier in België, maar als iedereen zich nu gewoon eens dit album aanschaft, dan zal je wel beseffen dat Duitsland meer te bieden heeft dan bier, worst en Rammstein.