Dead Poet Society - -!-

Spinefarm Records

-!-

Zo nu en dan kom je eens een band tegen die je oren doen flapperen. Dead Poet Society is zo'n band. Toen dit album voor de eerste keer onze oren in gelanceerd werd, was meteen duidelijk: dit is een unieke band. Stevige rock met flinke metalelementen, maar toch ook country en melodisch gecompliceerd. Dit is een band waar er maar één van is.

Toen de studiegenoten elkaar in Boston ontmoetten, was het meteen raak. Zanger-gitarist Jack Underkofler, gitarist Jack Collins, bassist Dylan Brenner en drummer Will goodroad zijn een gouden combinatie, die een mix van stijlen perfect blenden tot een one of a kind piece of art. Hoewel ze al een paar ep's hebben uitgebracht, is dit het eerste volledige album, één dat dertien tracks telt.

"Do what you're supposed to do / do what feels right". Daarmee beginnen ze deze plaat. En meteen volgt de heavy gitaarriff van Futurofwar. Een stevige instrumentale start die leidt naar de countryrocksong Burymewhole. Deze directe overgangen zijn één van de kenmerken van dit album. Tussen de brullende gitaren hoor je de hoge herkenbare stem van Underkofler, die het tot één geheel vlecht. Ook in de countryrockstijl uitgevoerd, is CoDA. Omdat de band fretloze instrumenten gebruikt, wordt een geheel andere dimensie en eigen sound gecreëerd, hetgeen zorgt voor een heel eigen aanpak.

Na enkele stevige songs wordt de eerste helft afgesloten met Georgia. Wederom hoor je het kenmerkende fretloze gitaargeluid dat deze band zo strak en als een geheel doet klinken. Akkoorden lijken niet te stoppen, basnoten blijven doordreunen zonder dat er een einde in zicht lijkt te komen. Geboeid blijf je nummer na nummer luisteren, keer op keer word je verbaasd door het geluid dat dit viertal produceert.

Ook een gevoelige ballade heeft een plaats op deze plaat. I Never Loved Myself Like I Loved You legt de gevoelige kant van de band bloot. De protagonist in dit nummer is zichzelf kwijt en vraagt om hulp, iets waar veel mensen zich dezer dagen mee identificeren. Het voelt dan ook erg vertrouwd aan.

Dit is een verzameling nummers, die allen zo verschillend zijn, maar toch een geweldig geheel vormen. En het lijkt allemaal vanzelf te gaan. Deze band staat mooie dingen te wachten. Niet voor niets staan ze geboekt op het Engelse Download Festival. 

7 maart 2021
Jordi Rijnders