Dead Can Dance - In Concert

Pias

Zestien jaar lang was het bijzonder stil rond hen, en toch weten ze al drie decennia lang te boeien: Dead Can Dance, de avant-gardefolkband rond Brendan Perry en Lisa Gerrard. Vorig jaar brachten ze met ‘Anastatis’ - Grieks voor herrijzenis - een zeer goed onthaalde nieuwe langspeler op de markt. Nu releasen ze ‘In Concert’, een liveregistratie van de wereldtournee die op de release van ‘Anastasis’ volgde.

Net als op 'Anastatis' opent de band met Children Of The Sun en Anabasis. Al in Children Of The Sun grijpt de donkere bariton van Brendan Perry je naar de keel. De begeleiding is symfonisch, maar heeft tegelijkertijd iets sober. In Anabasis neemt Gerrard de vocalen over. Ze doet dat in haar kenmerkende bezwerende sirenenzang. De subtiele instrumentatie maakt de song nog eens zo indrukwekkend.

In het sinistere Kiko denken we meer van hetzelfde te krijgen, maar dan valt die prachtige klassieke gitaarlijn in, die de song een niveau optilt en afsluit.

Soberheid primeert dan weer in All In Good Time. De zang van Perry wordt ondersteund door niet meer dan een diepe basdreun en sfeervolle violen.

Met Song To The Siren brengen ze een cover van Tim Buckley. Met zijn beste croon zorgt Perry voor een intiem hoogtepunt. Of hoe je een sterke song naar een niveau kan brengen dat perfectie benadert.

In de statige afsluiter Return Of The She-King neemt Gerrard de zang op erg Enya-achtige wijze voor haar rekening. De song heeft een erg Keltische insteek. Wanneer de song openbloeit, komt Perry de zang versterken.

De muziek van Dead Can Dance laat zich niet zomaar in een vakje stoppen. Maar als je even de tijd neemt om rustig te luisteren, kan je niet anders dan verkocht zijn. De band klinkt op dit livealbum loepzuiver, met een imponerende en bedwelmende dynamiek. Vrolijk word je er helemaal niet van, maar het is muziek die perfect past bij de lente (en zomer) van 2013…

Dead Can Dance speelt op 22 juni in Vorst Nationaal.