De Beren Gieren - Dug Out Skyscrapers

Sdban Records

'Dug Out Skyscrapers' levert nog maar eens het bewijs dat De Beren Gieren een pracht van een toekomst tegemoet gaat. 

Twee jaar na voorgaande langspeler 'One Mirrors Many' slaagt de Gentse band erin om zijn unieke sound opnieuw vast te leggen. Het waren twee erg spannende, maar drukke jaren. Pianist Fulco Ottervanger was stadscomponist en stak in dat verband de muzikale hand uit naar anderen, waaronder An Pierlé ('Slumberland').

Zoals de hoes illustreert, werd dit album geïnspireerd door "'possible stories that future archaelogists will construct after excavating the sediments of our times". Dat dit hoogst intrigerend is, is wel het minste dat je kan zeggen van dit album.

Deels bouwt De Beren Gieren voort op wat in beginsel al aanwezig was. Het dik tien minuten spannende Broensgebruzze 9 toont aan dat improvisatie nog steeds the name of the game is. Die track beklemtoont meteen ook hun durf. De Beren Gieren zorgen immers voor een speelse, avontuurlijke aanpak en dito inkleuring.

De verwachtingen zijn dan wel hooggespannen, De Beren Gieren voldoet er volledig aan. Aan de basis ligt nochtans eenvoud: piano, bas en drums. Maar zet daar Ottervanger, Lieven Van Pée en Simon Segers achter en je krijgt weergaloze muziek. Hoor bijvoorbeeld hoe Voorlopige Dagen uitmondt in complexe, uitdagende structuren en zo een eerste hoogtepunt vormt. De schijnbaar uit de hemel dwarrelende pianolikjes in Weight Of An Image zouden zo de soundtrack bij een tentoonstelling kunnen zijn. Maar hier zetten ze het verbeeldingsvermogen van de luisteraar aan het werk.

Deze in de Gentse studio La Patrie door Koen Gisen opgenomen plaat illustreert de kunst van het trio, maar dan in een Gentse variant. Vooral die eigenzinnige vorm van humor en zelfrelativering, zoals te horen in De Belofte Treurwals of Oude Beren, is raak. Er zit onmiskenbaar een jongensachtige onschuldigheid in dit album. Noem het desnoods naïviteit, maar de charme werkt.

Met Music For A Seachange zet de groep vooral in op poëtische wendbaarheid en flexibiliteit. De Beren Gieren transformeert vrijwel continu en zoekt nieuwe wegen op zonder de eigen identiteit te verliezen. Dat wordt niet alleen op nationaal vlak erkend, ook op internationaal vlak maakt de groep golven. Ze deelden het podium al met grote namen als Louis Sclavis, Marc Ribot en trompettiste Susana Santos Silva (met wie ze de knappe liveregistratie 'The Detour Fish' maakten).

Deze groep evolueert en wordt enkel maar beter, waar ze nu al zo ontzettend goed in is. Ja, het is jazz, maar het is ook zoveel meer dan dat alleen. Je hoort invloeden uit de klassieke muziek en ook de weerbarstigheid van rockmuziek tekent aanwezig. Met dit soort albums kan het niet anders of de zalen zitten straks terecht meer dan goed gevuld. Hier klopt het hart van de muziek; hier heersen vertrouwen en intuïtie. Het schilderachtig mooie 'Dug Out Skyscrapers' vertrekt vanuit het persoonlijke, biedt een uiterst coherent verhaal en verdient dan ook alle lof.

De Beren Gieren hebben een drukke internationale tournee voor de boeg die hen onder meer langs Flagey (12/9), Handelsbeurs (28/9), Nona (30/9) en Oostende (15/10) brengt. In het najaar doen ze ook Rataplan (16/11) en de AB in het kader van 'The New Wave Of Belgian Jazz' aan.