David Gray - Dear Life

Eigen beheer

We tikken alweer de dertiende plaat aan van deze alombekende Britse troubadour. Een plaat vol geloof, illusie en liefde, maar ook met verval, afscheid of wanhoop als donkere tegengewichten. En dat levert opnieuw een opmerkelijk songwritersalbum op dat David Gray dit voorjaar zelfs tot in de Royal Albert Hall in Londen of Dublins 3Arena zal brengen.

De wortels van ‘Dear Life’ zijn vanwege corona al een dikke vijf jaar aan het uitgroeien. Al ten tijde van vorige wat scherpe studioplaat ‘Skellig’ werd de basis gelegd. Maar Gray is geen stilzitter en paaide doorheen zijn carrière de fans al meermaals met kwalitatief sterke live platen. Maar nu krijg je dus vijftien heuse nieuwe studioparels. Akoestische liedjes waarin de zanger de zinderende keelstem in heuse Tracy Chapman-stijl een centrale soul- euh … rol opeist, maar waaronder producer en vaste rechterhand Ben De Vries (Alt-J, Rufus Wainwright) ook fraaie neoklassieke accenten van strijkers, baritonsax of piano legt. Of een subtiele ritmische fritsel in de mooi slepende ballade Eyes Like Rain.

En toch moet je voor deze Londense troubadour te vinden zijn. De subtiele songs doezelen immers gemakkelijk weg in de middenmassa, de grijze menigte, zeg maar. ‘Dear Life’ is dan ook een album om even bij stil te zitten. Om te genieten van de eenvoud van mooie liedjes en een beklijvende stem. Om weg te dromen bij een ietwat profetisch lied als Sunlight On Water met uitmuntende dubbelzang. Al moeten we ook toegeven dat David Gray er niet van houdt om conventionele songstructuren te respecteren en dat de tracks op dit album naar verschillende horizonten toe kabbelen, zowel ijl als zwaarwichtig.

David Gray biedt op de dertiende boreling dus ook dertien mooie en oprechte liedjes des levens. Lekker onafhankelijk op zijn eigen platenlabel en in zijn eigen, unieke traditie. En dat wordt duidelijk gesmaakt. Bijzonder werk.