Daughter - Not To Disappear

4AD

Troosteloos en rechtuit; in 2013 won het Londense Daughter heel wat zieltjes met debuutplaat 'If You Leave'. De duistere indiefolkformule, die voor de doorbraak zorgde, is ook op het tweede album 'Not To Disappear' de leidraad geworden voor de donkere reflecties waarin zangeres Elena Tonra ons meesleurt.

De plaat start met New Ways, waarvan de drums meteen connotaties oproepen met Portishead om je dan volledig onder te dompelen in die vertrouwde Daughtersfeer. Een sfeer, die net iets meer rock uitstraalt, maar dan nog steeds in die kille avondschemering.

Net als bij debuutplaat ‘If You Leave’ is het moeilijk te geloven dat Daughter maar een trio is. Ieder instrument brengt verschillende, distinctieve lagen aan zonder dat het geheel overspoeld wordt. De mistige, koele soundscapes brengen de songs net naar een andere, hogere dimensie. Het trio speelt dingen, die je onderbewustzijn triggeren en blijven hangen.

'Not To Disappear' is een groeier. En dat zijn nu eenmaal vaak de beste albums. Het nestelt zich onder de huid en bezorgt je bij iedere luisterbeurt meer en meer kippenvel. Eén uitzondering: No Care is net iets te veel gemikt op radio-airplay waardoor het gitaardeuntje na een tijdje veel van zijn waarde verliest. Dat is jammer, bij een groep als Daughter, die de geloofwaardigheid van de tristesse hoog in het vaandel draagt.

Van veel hoger niveau is het volgende nummer To Belong. Als Elena Tonra, haast astmatisch, het refrein "I don't want to belong, to you, to anyone", inzet, lijkt Ian Curtis er haast een optimist bij.

Want, net zoals op hun debuutalbum, zit de sterkte van Daughter in de teksten. De frontvrouw bezweert met pijnlijk herkenbare herinneringen en pessimistische gedachten, waarbij je ieder woord van de gekwetste zangeres gelooft. Helende therapie voor zowel de zangeres als voor de luisteraar.  Haar teksten behandelen vaak dezelfde thema’s.

Eenzaamheid, afzondering, maar vooral de gedachte alleen achter te blijven, speelt zich af in het hoofd van Tonra. Of ze nu zingt over haar grootmoeder, die Alzheimer heeft, in vooruitgestuurde single Doing The Right Thing ("I'll call out in the night for my mother / but she isn't coming back for me") of over haar gefaalde relaties in Alone/With you ("I hate sleeping alone / I hate sleeping with you'), de angst om alleen te zijn is voortdurend aanwezig.

De groep veranderde de sound van het debuutalbum niet. Daughter verzamelde alles wat het eerste album zo goed maakte – een ijle, gehavende zangstem, soundscapes met veel crescendo’s en decrescendo’s - en perfectioneerde dat tot een wonderschoon maar toch monochroom album.