Cydonia - Stations

Eigen beheer

‘Stations’ is het debuut van het gezelschap Cydonia uit het Duitse Freiburg en lijkt op een scifi-roadmovie. Van het ene naar het andere tussenstation zoekt de luisteraar zijn weg naar het buitenaardse Cydonia. Die route is lang en gezapig, als we de zeker niet onverdienstelijke muziek mogen geloven. De luisteraar heeft wel veel verbeelding nodig, want dit is hoegenaamd niet slecht, maar het is ook niet Rick Wakemans ‘The Red Planet’.

Opener Way To Cydonia moet de reis voorstellen naar de zo genoemde vlakte op het noordelijke halfrond van Mars. De aan erosie onderhevige tafelbergen roepen er een optische illusie op van een humaan gezicht. Een pareidolie die de cruciale vraag stelt of er ooit (menselijk) leven op de rode planeet geweest is?

Het gevarieerde nummer roept ongetwijfeld transportbewegingen in landschappen op, maar hoe zien die er dan uit? Compositie noch instrumentatie slaagt erin ons het gevoel te geven dat we op ruimtereis gaan. Het klinkt allemaal mooi en uitgebalanceerd en in het slot lijkt er iets te gaan gebeuren, maar een wow-effect ontbreekt.  

Begrijp ons niet verkeerd: ‘Stations’ is echt wel een innemende poging om een verhaal te vertellen dat meer op emoties dan op actie gericht is. Het komt al beter tot zijn recht in het beschouwende, door zanger Michael Bernauer en toetsenist Daniel Perrey gedragen Where Is The Silence?

Echt tot leven komt de odyssee dan eindelijk met het langere, spannend opgebouwde Union Of Souls. Gitarist Rainer Duck komt hier tot fraai spel en had zeker een nog groter aandeel in de totale elpee mogen hebben.

Cydonia is een band met de ambitie om via muziek interplanetaire reizen op te roepen, maar maakt zich ervan af met drie songs van in totaal zevenentwintig minuten. Dat is te weinig om de luisteraar in je verhaal te trekken en hem een totaalervaring te bezorgen.

De rest van het album bestaat uit live uitvoeringen van het oosters aandoende Caravan Of Slaves en Already There, beide voorbij de acht minuten. Het is niet duidelijk welke plaats zij hebben binnen het concept van het album. Ze dienen eerder als bandintroductie, maar ze maken wel duidelijk dat dit een groep met een groeimarge is. We zijn benieuwd naar het vervolg.