Crowd Of Chairs - Mod Kid With Dog

sentimental

Als er één Belgische band is, die we de vorige jaren steeds met aandacht gevolgd hebben, dan is het wel Crowd Of Chairs. Vanwege de kracht die van hen uitging, vanwege de energie waarmee ze je opladen, vanwege de tegendraadsheid,… En als die dan een tweede plaat uit hebben, dan kan je daaraan TOCH niet weerstaan.

Referenties? Ok, omdat het moet. Wat dacht u van Fugazi? Of misschien nog meer: NoMeansNo. Voilà, het hoge woord is eruit. Dat moge al duidelijk zijn. Best iets om trots op te zijn. Alleen, ze hebben het zichzelf hiermee niet gemakkelijk gemaakt. Die holle drums, die duisternis, die schijnbare ongevoeligheid; het is niet iets waar je vrolijk van wordt. De neerslachtigheid druipt er bijna vanaf. Nog een geluk dat onze pc waterproof is.

En dan zijn er de vragen. Die albumtitel: 'Mod Kid With Dog'; met die klinkers "o i i o", is dat toeval? Of zoeken we het nu te ver? En die teksten: what the fuck? “It's not about you / Should've got me a dog” (uit (Internal Dialogue) No Witnesses)? Wablief? Maar vergis je niet. Laat dat nu net zijn hoe wij onze muziek graag hebben: uitdagend, vragen oproepend, moeilijk, wringend, krakend en piepend,… Als je zelf ook iets hebt met dat soort muziek, dan ben je bij Crowd Of Chairs aan het juiste adres. Net melodisch genoeg om het noorden niet helemaal kwijt te raken, maar toch met een stevige magneet in de buurt van dat kompas, waardoor de naald al eens alle kanten op kan draaien.

Wil je een concreet voorbeeld? Neem nu N° 117. “When – I – get – home – you'll – know – why – so – when – I – get – ...” maal x aantal keren. In canon. Of zo. Als een klok. Tikkend, maar nooit op je zenuwen werkend. Op zich al speciaal. Om dan te exploderen in At The Door At Dawn. Met die alliteratie. Raadsels, Onoplosbaar. Of toch niet. Mysterieus. Of toch niet. Maar wel altijd spannend.

Slaat dit alles nu ergens op? Waarschijnlijk niet. En waar is deze recensie ergens losgeslagen? Of misschien moet ik het even laten rusten en dan nog eens nalezen. Misschien ook niet. Fuck it, we zetten gewoon die plaat van Crowd Of Chairs nog een keer op. Misschien zien of horen we het dan. Zeiden we al dat we zot zijn van die mannen? Zo, (Nothing Left To) Talk About. Toch?.