Consorzio Acqua Potabile & Alvaro Fella - Coraggio E Mistero

Black Widow Records

Ofschoon reeds actief in de seventies, bracht Consorzio Acqua Potabile (Consortium Drinkbaar Water, jawel!) destijds geen studioalbum uit. Het duurde tot de jaren negentig, toen het kleine label Kaliphonia een in 1977 opgenomen live-registratie op cd publiceerde. Vier van de vijf oorspronkelijke leden kwamen weer samen en de band heeft met ‘Coraggio E Mistero’ zijn vierde langspeler uit in drieëntwintig jaar. Erg productief is dat niet, maar elke plaat bleek de moeite waard. Dat is nu niet anders. 

Coraggio E Mistero

De sound van CAP heeft duidelijke referenties naar het legendarische Banco Del Mutuo Soccorso, maar wordt nog verrijkt met de krachtige stem van Alvaro Fella. Het resultaat is een mooi evenwicht tussen het elegante, geraffineerde ensemblespel en Fella’s agressievere, vocale stijl. Fella, in de jaren zeventig de protagonist van zijn groep Jumbo, schreef voor dit album over Het Mysterie in de vorm van verhalen en passiespelen waarover de schaduw van een magisch aura valt.

Zelfs wie het Italiaans niet machtig is, heeft door dat de teksten handelen over een vroegere, betoverde wereld die nu echt wel voorbij is. CAP laat in het titelnummer de krachten van de geschiedenis en de moderniteit op elkaar inwerken middels een symbiose van bucolische klanken (Fella’s twelvestring en de fluiten) en een elektrisch versterkt kleurenpalet. Ook de zangpartijen van Fella (met gruis op de stembanden) en Maurizio Mercandino (eerder cerebraal) zijn tegengestelden.

In het drieluik Tra Le Scale E Il Cielo is het vocale rollenspel uitgebreid tot Silvia Carpo. Wah-wah-gitaareffecten klinken dominant, tot plots een fagot het een andere wending geeft en het Consortium in rustiger vaarwater uitmondt. Na een barokke piano-intro lijkt Io Ti Canto, dat herinnert aan de protesten tegen de Vietnamoorlog, zich rechttoe-rechtaan te ontwikkelen, maar halfweg gebeuren er wonderlijke dingen op de toetsen.

Met meer dan twintig minuten voor La Notte E Il Mulino Di Al waagt de band zich aan zijn eigen Supper’s Ready. Dankzij de vele ritmeveranderingen en sfeerwisselingen blijft de muziek urgent en verrassend. Het verhaal draait om een oude molen bij nacht en ontij, en de dieren (katten, honden en uilen) kleuren het canvas verder in. De Rickenbacker-bas, Gretsch-drums, Mellotron M400, Fender Rhodes, Minimoog model d 1972, Prophet 12: betere, vintage prog kregen we dit jaar niet te horen.   

7 december 2016
Christoph Lintermans