Condor Gruppe - Interplanetary Travels

Eigen beheer

Denk aan een ontiegelijk dor woestijnlandschap met cactussen, kadavers en in de verte een traag naderende cowboy te paard. Bij dergelijke landschappen lijkt de muziek van Condor Gruppe de ideale soundtrack. Ook op hun derde, ‘Interplanetary Travels’, krijg je weer het betere, beklijvende en filmische instrumentale werk gepresenteerd.

‘Interplanetary Travels borduurt verder waar debuutplaat ‘Latituds Del Cavall’ stopte: kraut- en surfrock met een erg vintage, western vibe, maar met oog en oor voor avontuur en nieuwe invloeden die voor een bij momenten ongewoon en onberkenbaar maar toch evenwichtig geheel tekenen.

Naar ons aanvoelen kan je ‘Interplanetary Travels’ mooi in twee delen splitsen met het weirde en psychedelische, maar in een schoon stukske pianomuziek uitmondende Void als overbrugging tussen die twee.

Luik één start met het desollate en afwachtende Abyss. Ondanks die terughoudendheid is de band hier toch al bijzender effectief en weten ze probleemloos een gevoelige snaar te raken. Nadien gaat het met Pulse meer dan een versnelling hoger en krijg je onvoorspelbare synths, strakke drums, scherpe gitaren en een oorwurm van een trompetsolo voorgeschoteld.

Vooruitgestuurde single The Wanderer borduurt verder waar Pulse stopte, maar krijgt een iets meer zuiders, laidback mariachi-jasje aangepast. Gejaagdheid primeert dan weer in het daaropvolgende House Of Kraut dat, zoals de titel al laat vermoeden, de betere krautrock voorschotelt. Naast gejaagd weet Condor Gruppe het nummer ook mooi gelaagd op te bouwen.

In deel twee krijgt de sitar onmiddellijk een glansrol. Orbit Of The Sun & Moon krijgt daarmee een oosterse, Indische invloed, maar zou ook bij ons favoriet Turks restaurant in de Gentse Sleepstraat niet storen, integendeel. Meer zuiders, richting Afrika, trekken we in Saraba. Een fluit verwelkomt je, waarna stuwende en potige percussie komt binnenvallen en je een behoorlijk jazzy melodielijn krijgt opgediend.

Met het rustige Farewell To The Last Man On The Moon eindigt de plaat. Hier valt nogmaals op dat Condor Gruppe zich niet beperkt tot de traditionele bezetting, maar dat door aanvulling met sitar en blazers en vooral met het neurieën als extra melodielijn een brede en warme dynamiek wordt gecreëerd.

Condor Gruppe levert met ‘Interplanetary Travels’ alweer een opwindende plaat af waar het voorbijwaaiende tumbleweed spontaan van gaat ontbranden en waar wij innig warm van worden.