Compact Disk Dummies - Silver Souls

541

Daar is het dan, dat langverwachte debuut van Humo’s Rock Rally-winnaar Compact Disk Dummies. Niet dat ze zo lang stilzaten, want tijdens de afgelopen vier jaar speelden ze menig radiozender, festival en hitlijstnotering bij elkaar. Maar er werd steeds verder gewerkt, gevijld en getryout aan die nieuwe plaat ‘Silver Souls’. Want de broertjes Coorevits smeden de toekomst van de Belgische elektro, toch?

Silver Souls



Neen dus. Bij opener Silver noteren we meteen dat de stevig doorduwende gitaren met alle eer gaan lopen. Veelal moeten ze zich een weg banen door de stroom van lauw gesmolten popsynths die er nooit echt doorkomen. Dualiteit van twee broers, of zoeken we het te ver? Het wervelende Ulysses, dat al even meegaat in de liveset en uitblinkt op deze plaat, weet die balans beter te verdelen. 't Is te zeggen: daar krijgt de punch helemaal de bovenhand en moeten ook de synths een krachttoer opvoeren. Geweldig!

Waarom ze die aanpak dan niet toepassen in het hyperactieve Girls Keep Drinking en Monster is ons een raadsel. Bij momenten is de harmonie heerlijk catchy, in andere stukken dan weer kinderlijk rudimentair. Vocalgewijs is het huilen met de pet op, maar de straffe, zij het ietwat gedateerde synths maken veel goed. Genietbaar zeker wel; ijzersterk verre van.

Daarom is Run – dat het tweede, mildere deel van de plaat inluidt – zo’n fijne afwisseling. Een meer gedeisde aanpak, vocals met genoeg effect op en zacht borrelende elektronica met steun van drums, die doet denken aan - jawel - Hot Chip en LCD Soundsystem, zorgt voor een hoogtepunt zonder meer. Over het anonieme True Colours en hitje Holy Love hebben we evenmin klachten, maar de adelbrieven gaan uiteindelijk naar de titletrack Remain In Light en afsluiter No More. Zij leggen als perfecte popsingles nog wat broodnodig cachet in de schaal.

Wanneer de Kortrijkzanen in het vakje der Belgische elektro worden geduwd samen met The Subs, Goose en zelfs Front 242 – hoe durven ze! – is het ook maar omdat ze in geen ander vakje thuishoren. De broers zijn nog jong genoeg en er zit dus nog heel wat groei op, wat veelbelovend is met het sterke tweede deel op dit ‘Silver Souls’ in het achterhoofd. Helaas zat een memorabel debuut er (nog) niet in.

16 juli 2016
Ben Moens