Collage - Over And Out
My Favorite Robot
De Poolse groep Collage, ooit geformeerd achter het ijzeren gordijn (1985), zorgde in de jaren negentig mee voor een revival van de progrock. De albums ‘Moonshine’ en ‘Safe’ gelden vandaag als sterkhouders van de zogenaamde neo-progressieve lichting, in het kielzog van Engelse bands als Marillion en IQ. Nadien waaierden de Collage-leden uit richting groepen als Satellite en Believe. Maar kijk nu, gereformeerd sinds 2013 en een kwarteeuw na ‘Safe’ heeft Collage een nieuwe sterke plaat ‘Over And Out’, met een nieuwe zanger en gitarist.
Als het de bedoeling is om de ietwat stoffige neo-prog een nieuwe en frisse adem in te blazen, is het Poolse kwintet daar zeker in geslaagd. Men haalt opnieuw de grote emoties uit de kast. Het ruim twintig minuten lange titelnummer kent een aaneenschakeling van heerlijke melodieën. De inspiratie lijkt wel eindeloos. Als er dan toch een einde aan komt, klinkt dit zo dissonant dat we ons even afvragen of het dezelfde band is. Bartosz Kossowicz is een uitstekende vervanger van Robert Amirian aan de micro en klinkt erg expressief, wat deze muziek ook nodig heeft. De andere neofiet Michał Kirmuć doet Mirek Gil vergeten, want gebruikt de gitaarsynthesizer als een echte toverdoos: elke gitaarlick is om door een ringetje te halen.
What About The Pain? is een verzameling snapshots uit een familiealbum en klinkt aangrijpend, met een kinderkoortje als gouden greep om op een warme noot af te sluiten. Ook van goud is het intiemere One Empty Hand. Wat een geweldig liedje! In A Moment, A Feeling kan de groep zich weer instrumentaal uitleven, met lekker groovy klinkend drumspel van Szadkowski, het enig overgebleven bandlid uit de begindagen van Collage. Het afsluitende Man In The Middle staat helemaal in functie van de herkenbare gitaar van gast Steve Rothery (Marillion) die blijkbaar tijd genoeg had, want niet op een minuut meer of minder kijkt.
Een beetje theater is de band niet vreemd. Het album start en eindigt met het piepende geluid van een elektro-encefalogram aan een ziekbed, alsof men in de hersenen van de patiënt opnieuw elektrische activiteit registreert. Collage staat op uit de dood als een feniks. Het is zeker geen opgewarmd lijk om eventjes in te cashen voor de oude dag. Neen, deze Poolse veteranen spelen op een erg hoog niveau en geven veel jongere bands in het genre het nakijken. ‘Over And Out’ staat zelfs op gelijke hoogte met klassieker ‘Moonshine’, die al dertig jaar een cultstatus geniet.