Coffins - Beyond The Circular Demise
Relapse Records
Een combinatie van death- en doommetal; zo is het Japanse Coffins het best te omschrijven. 'Beyond The Circular Demise' is het vijfde studioalbum van de heren. En ze lijken de grote oversteek naar het westen te gaan maken.
Zwaar, zwaarder, zwaarst, dat lijken de kernwoorden te zijn bij het horen van de eerste track Terminate My Own Prophecy. De superzware gitaarriff is kenmerkend voor de doom en het grunten van frontman Jun Tokita is deathmetal ten voeten uit. Een ware golf van dood en verderf wordt op je losgelaten.
The Tranquil End wordt gekenmerkt door een heerlijke, brute, slome en zware opbouw; waarna de drums keihard beukend op je neervallen als een anker dat van een schip wordt losgelaten. Magere Hein staat in de gelederen om de zeis flink heen en weer te laten zwiepen in de duistere gedaante van Coffins. Maar onze tijd is nog niet aangebroken: Forgotten Cemetary laat ons wel weten dat de man met de zeis wel degelijk achter ons aan zit en dat het graf al op ons ligt te wachten.
De Japanners grossieren in een virtuoze combinatie van death- en doommetal. Het volgende zware monster Impuritious Minds is daar het gruwelijke bewijs van. Deze band is duidelijk goed op elkaar ingespeeld en de instrumenten zijn uitstekend op elkaar afgestemd. Om over de productie van het album nog niet eens te spreken: fenomenaal. Hour Of Execution is een aanslag op je leven. De heren leven zich helemaal. Vooral in de refreinen gaat het snoeihard. Keiharde gitaarriffs en drummer Satoshi kent geen genade voor het drumstel.
Insane is de perfecte titel voor het volgende nummer, want dit is gewoon waanzinnig. De screams van Tokita gaan door merg en been en lijken al je botten te willen breken. Deze song heeft een ongelooflijk lekkere riff, vergezeld van geniaal drumwerk en Koreeda haalt zwaar uit op de basgitaar. Zware metalen komen aan bod in Birth Postmortem. Het is niet aan te raden hiernaar te luisteren, als je niet lekker in je vel zit. In het bijna negen minuten durende Gateways To Dystopia heeft Magere Hein ons dan toch te pakken genomen en aan het eind van de plaat verkeren we al in staat van ontbinding.
Met 'Beyond The Circular Demise' bewijst Coffins dat een combinatie van death en doom heerlijk is, mits goed uitgevoerd. En de heren zijn daarin perfect geslaagd. Chapeau!