Chronixx - Chronology
Virgin Records
Praise Jah Lord! Het debuut van Jamar McNaughton ofte Chronixx is eindelijk een feit. Het hedendaagse boegbeeld van de conscious reggae – de back-to-the-roots-beweging die zich afzet tegen agressieve, hedendaagse dancehall en bling bling cultuur in Jamaica – heeft er de tijd voor genomen. Zeven jaar om exact te zijn. Maar daar staan wel zestien heerlijk zomerse reggaetunes tegenover.
Wie de naam Chronixx nog niet ontdekt had, bij deze dringend doen! Zoals voorspeld, bulkt dit album van de happy songs; eenvoudige liedjes waarin zijn zwoele, hoge zang centraal staat. Verwacht ongedwongen rootsreggae met hedendaagse trekjes (het net iets te populistisch “oh ooh”- achtergrondzangmotiefje en de handclaps in I Can); eenvoudig en ten volle genietbaar.
En dan bent u stevig bij de neus genomen. Want reggaemuziek op dit niveau is big business. Kijk enkel al maar eens naar het leger medemuzikanten en technici dat achter deze ogenschijnlijk eenvoudige muziek huist. Miami, Kingston, Las Vegas, Berlijn, Londen,… alleen al de diverse studio’s, waar deze songs werden opgenomen, verraden de oorzaak waarom Chronixx de tijd nam voor dit debuut. Want de man neemt zijn opzet om authentieke reggae een universeel, hedendaags karakter te geven au sérieux.
Chronixx speelt op vrijdag 4 augustus op Reggae Geel.
Naast het genieten van oprechte hiphopreggaesongs als Black Is Beautiful met duidelijk politieke boodschap (en een fraai stukje klassieke vioolondersteuning) of een akoestisch lovers-rootsnummer als bonustrack I Know Love, nodigt deze plaat dus zeker ook uit om dieper te gaan luisteren. De “reggae revival” waar deze Jamaicaanse rasta voor staat, betekent geenszins een terugkeer naar eenvoud of de songs from the street.
Noteer wel de kracht van smooth dancehallsongs als Loneliness, de happy tune van single Skankin’ Sweet (“For every pain there’s a melody / Forget your troubles and rock with me”) of zijn gekende reggae-anthem Smile America en je begrijpt waarom de rasta zowel gegeerd is om zijn veelzijdigheid als kwaliteit. ‘Chronology’ lijkt bij momenten wel een kameleonplaat, de ene keer in samenwerking met het Franse edm-duo Picard Brothers, de andere keer in volle traditie samen met vader Chronicle. En dan hoef je niet op te kijken wanneer Chronixx plots met soul, klassieke muziek, psychedelische passages of regelrechte mainstreampop op de proppen komt.
Feit is dat dit album misschien wel het langstverwachte debuut is binnen dit genre. De lat lag dus enorm hoog. Springt de man er klakkeloos over? Nee. Daarvoor missen we nog een beetje de consistentie en de healing vibe die Chronixx op het podium weet te veroorzaken. Aan de andere kant: met zijn vijfentwintig frisse lentes heeft de rastafarian nog tijd zat om een berg legendarische albums af te leveren. Misschien wel het tempo wat versnellen.