Chantal Acda - Live In Munster

Glitterhouse Records

Veel te kort! Dat is het eerste wat wij altijd denken als we die live-cd van Chantal Acda in de speler steken. En toch duurt die ruim veertig minuten.

Misschien heeft het te maken met het feit dat er maar zes nummers op ‘Live In Munster’ staan. Maar meer waarschijnlijk is het dat dit plaatje zo intrigerend is dat het altijd - maar dan ook altijd - te snel voorbij is. Zoals een concert van Chantal Acda dat eigenlijk ook steeds is. Zoals we dat al een paar keer aan den lijve mochten ondervinden.

Daarvoor heeft ze dan ook een keur aan muzikanten rond zich verzameld. Naast de zangeres met de specifieke nachtegalenzang, die ook nog gitaar speelt, staan er immers nog een stel klasbakken mee op dat podium (en dus ook op deze plaat). Gaëtan Vandewoude bijvoorbeeld, ook nog in Isbells en een stel andere projecten; Eric Thielemans, drumbeest pur sang, verslaafd aan stokjes, maar evengoed overweg kunnend met vingers of welk slagmateriaal dan ook; Alan Gevaert, brombeer van dienst (check het prachtige einde van Games) en kers op de muzikale taart Niels Van Hertum, die met zijn eufonium voor een absolute meerwaarde zorgt.

Allemaal meester-muzikanten, maar ook en vooral samen, als geheel een genot om naar te luisteren. Want het is de combinatie van dat alles dat de optredens van Chantal Acda zo speciaal maakt. Het bijna dertien minuten durende Wintercoat, dat je omslaat als een warme jas, maar waardoor de kou in de vorm van Vandewoudes gitaargekerm toch nog lijkt binnen te dringen.

Maar dan ben je al aan het einde van de plaat. Ook daarvoor is er nog onverholen pracht te bewonderen. Zoals in My Night, met alweer een hoofdrol voor de gitaar van Vandewoude en steeds weer dat ondoorgrondelijke en unieke drumwerk. Van Heertum, die zijn eufonium laat kwetteren. En niet te vergeten: de kracht van deze liedjes, want daar draait het tenslotte nog steeds om. En Acda mag … nee, moet daar trots op zijn. Net als ze dat op dit album mag zijn.

Vandaar dat die veertig minuten veel te kort te lijken. Zoals de concerten, die wij van haar zagen, dat ook steeds weer zijn. Het moest er ooit van komen, zo’n live cd. Want dat stond al lang in de sterren geschreven en kon dan ook niet mislopen.