Causes - Under Bridges That You Built For Me

Pias Records

Een debuutsingle als Teach Me How To Dance With You en een contract bij PIAS. De Britse frontman Rupert Blackman heeft het met zijn Utrechtse indiepopbandje voor mekaar en met ‘Under Bridges That You Built For Me’ staat er nog eens een kanjer van een debuutplaat klaar, niemand die daar aan twijfelt. Of het zou al uw DaMusic-recensent moeten zijn.

Under Bridges That You Built For Me



Diezelfde recensent die aan zijn eerste luisterbeurt van deze plaat begon met het gevoel: “Wauw, dit is goed”, meeswingend op de aanstekelijke gitaarriff van To The River, ergens in het midden van het tweede nummer The Storm Causes al volledig beu was gehoord en vervolgens na een vijftal nummers de plaat wegsmeet en iets van Jake Bugg oplegde.

Het debuut van Causes bestaat uit elf sterk uitgekiemde popsongs, maar de continue recyclage van dezelfde succesformule met eenvoudige en quasi identieke opbouw, zorgt voor een lege en bitter eentonige afsmaak van het geheel.

De gehele plaat is opgebouwd rond het talent van frontman Blackman, ingekleed met enkele eenvoudige popriffs waarvan de meerwaarde al snel vervaagd naarmate een nummer zijn eerste refrein erdoor jaagt.

Niet dat wij twijfelen aan de doorbraak van Causes. Oorwurm Walk On Water, het sterke en opzwepende All For Us en die zo geliefde melodie van Teach Me How To Dance With You halen moeiteloos de radio, maar Causes is een band die met dit soort nummers even snel weer in de vergetelheid zal geraken.

Het enige wat je Blackman moet nageven is dat de songs blijven hangen, zij het dan door overdreven lichte refreinen. De zanger weet je nooit echt naar de keel te grijpen, laat staan te ontroeren. Niet verwonderlijk als je drie minuten lang dezelfde clichématige teksten als “Take this sinking ship out the firing line / You'll go your way now, I'll go mine” (This Sinking Ship) blijft herhalen.

Rupert Blackman is een fantastische zanger, maar ‘Under Bridges That You Built For Me’ is louter een easy-listeningplaat die nooit uit zijn comfort zone treedt en daarmee meer een crowd-pleasertje is dan vooruitstrevende, noemenswaardige popplaat.

21 februari 2016
Jorik Antonissen