Cast - Power And Outcome

Progressive Promotion Records

Toen de progressieve rock zijn rentree maakte in de jaren negentig, stond deze formatie mee aan de frontlijn. Dat het genre ook wat betekent op het Latijns-Amerikaanse continent, bewijzen de Mexicanen al bijna veertig jaar. Vandaag is Cast een gemengde line-up van ervaring en jong geweld dat op ‘Power And Outcome’ staat voor wervelende, symfonische muziek.

Power And Outcome

Wat Cast laat horen, schuifelt dicht aan bij de zuiderse, welluidende operatraditie van een Bizet of een Puccini. Met ruim elf minuten is Rules Of The Desert een expansieve en zo goed als instrumentale ouverture. Het proeft als een rijkelijk gevarieerde bouillabaisse met flink wat Mexicaanse pepers erin. Het hoge tempo geeft je geen tijd om op adem te komen, ofschoon de pianosolo de bombast slim countert. De toetsenmuur van spilfiguur Alfonso Vidales en de soli van Chileense gitaargod Claudio Cordero oefenen centrifugale krachten uit zodat we ons geen moment vervelen.

Bobby Vidales, broer van Alfonso, heeft een innemende stem die de melodie domineert van het titelnummer, een instant-klassieker. Het eerste, mooi georkestreerde deel van Details lijkt zelfs uit een musical weggelopen, terwijl het vervolg een virtuoos bravourestuk is dat dichter aanleunt bij Japanse triobezettingen als Ars Nova en Gerard dan bij het invloedrijke ELP.

Toch klinkt Cast doorgaans luchtiger en minder nadrukkelijk. Typisch Cast zijn de onverwachte melodische wendingen, zoals in The Gathering. Bovendien heeft het elegante Through Stained Glass een tweede, lichtere stem met Lupita Acuña. Ook stopt de band meerdere thema’s in één song. Zo bestaat het episodische Illusions And Tribulations uit achtereenvolgens een uptempo instrumental, een in koortjes gezongen stuk en een finale da capo.

Rustpunten zijn er overigens voldoende op dit album; of het nu de orkestratie (Conquest) of de zangpartij (Full Circle) betreft. Welluidendheid blijft het sleutelwoord in Casts muziek; er valt geen vertogen dissonante klank te bekennen, ook niet in Dialect For The 21st Century, terwijl drummer Antonio Bringas overuren klopt. Verwijzingen naar de klassieke traditie zijn er wel, zeker ook in het vioolspel van Italiaan Roberto Izzo, waardoor PFM en Kansas soms in het geluidsbeeld opduiken. 

2 augustus 2017
Christoph Lintermans