Broken Bells - After The Disco

Columbia Records

Meer dan met de vorige plaat waren wij in onze nopjes met het optreden dat Broken Bells deed op Pukkelpop dat jaar. En toen al gaven wij aan dat het vervolg dat dit dynamische duo aan het debuut zouden geven ons benieuwde. Nu is de echte – enkele ep’s niet te na genomen - opvolger er dus gekomen. En opnieuw zitten wij met een soort van dubbel gevoel.

Het is logisch dat het duo voortboomt op wat ze al hebben gerealiseerd en dus is de sound van ‘After The Disco’ meteen herkenbaar. Het drumgeluid – die subtiele cimbaaltikjes in opener Perfect World geven hem al meteen weg – van Danger Mouse in combinatie met de stem van James Mercer maken van de opener iets dat mooi aansluit op wat voorafging. Misschien iets dansbaarder, dat weer wel.

Discoperciflage After The Disco drijft opnieuw op de Danger Mouse-drums en Mercer laat er zijn teksten mooi bij aansluiten. Opvallend – en dat geldt eigenlijk voor zowat de hele plaat – is dat de muziek opwekkend, vrolijk klinkt terwijl Mercers teksten precies het tegengestelde laten uitschijnen. Of wat moet je anders verstaan onder “After the disco / All of the Shine just faded away”.

Enige downtemposong is eigenlijk Lazy Wonderland, waarin Mercers stem prominenter naar de voorgrond werd gemixt. Op het lage tempo is het heerlijk wiegen en wegdoezelen. In het refrein windt Mercer zich nog even op om dan weer weg te zakken in de mist van de song. Bijzonder mooi nummer.

De grote middelen werden blijkbaar niet geschuwd voor deze plaat. Want strijkers zijn er volop aanwezig in zowat elke song en het zachtrockend startende No Matter What You’re Told, dat, zoals wel vaker op de plaat, wordt voortgestuwd door de ohohoh’s van Mercer, wordt mooi opgeluisterd met een blazerssectie, die het nummer extra body geeft.

Als geheel moeten wij opnieuw bij min of meer dezelfde conclusie uitkomen als voor het debuut. Opnieuw is het moeilijk om dipjes te zoeken in een evenwichtige en goede plaat, maar er ontbreekt iets. Dat extraatje dat een goede plaat tot een fantastische plaat maakt. Of misschien zien wij het gewoon niet. Intussen blijven wij wel gewoon genieten van dit ‘After The Disco’ en kijken wij al reikhalzend uit naar dat concert van 31 maart.