Bonny Light Horseman - Rolling Golden Holy

37d03d

Rolling Golden Holy

Anaïs Mitchell, Eric D. Johnson (Fruit Bats, The Shins) en Josh Kaufman (The National, Hiss Golden Messenger, Josh Ritter) zijn geen van allen beginners, maar toch debuteerden ze twee jaar geleden samen als deze superband.

Met zoveel gedegen kwaliteitspersoneel was het niet echt een verrassing dat die debuutplaat van Bonny Light Horseman meteen twee Grammy-nominaties in de wacht sleepte en door tal van internationaal gerenommeerde muzieksites in het eindejaarslijstje werd geplaatst als één van de beste albums van 2020.

In het begin van 2022 verscheen de volgende plaat van Anaïs Mitchell, maar toch was er ook nog tijd voor een vervolg op ‘Bonny Light Horseman’. In juni van dit jaar verscheen de eerste single daaruit. En met het luchtige, bitterzoete California werden de verwachtingen meteen hooggespannen. Het was meteen een nummer dat op elke roadtrip-afspeellijst moest. De tekst over vertrekken naar een betere plek kon slaan op een levenswending, maar evengoed op genieten van een zuurverdiende break na een jaar werken.

Ondertussen volgden nog vier singles, die niet meteen konden tippen aan de eerste, maar toch ook niet verkeerd klonken. Het mijmerende Summer Dream droop van de melancholische herinneringen, Exile (opener van ‘Rolling Golden Holy’) klonk tegelijk vastberaden en zoet op de dunne grens tussen klassieke en moderne folk, terwijl op Sweetbread volop de kaart van de country werd getrokken met een frivole banjo in de hoofdrol, al was de bijrol voor de sax dan toch weer verrassend.

Een week voor de release volgde dan ook nog Someone To Weep For Me, een song vol religieuze verwijzingen, maar vooral een smeekbede om erkenning en liefde met een indringende gitaarsolo, zachte samenzang en lichte pianotoetsen. Kortom: weer een voorbeeldje van tijdloze schoonheid.

Wat in de singles vooral opviel, was het ontbreken van gastbijdragen. Op de eerste plaat was de lijst van gasten bijna eindeloos, maar ‘Rolling Golden Holy’ leek vooral een intiem onderonsje te worden van het trio, aangevuld met drummer JT Bates en bassis-saxofonist Mike Lewis. Ondertussen kunnen we dat voorgevoel bevestigen.

Fleur De Lis is een klassiek folknummer met Mitchell die een poëtische tekst zingt over een losjes klinkende akoestische gitaar en gedempt drummen. Fair Anny zet opnieuw de banjo vooraan en vraagt aan je rechtervoet om mee te tikken met het ritme, Cold Rain And Snow kreeg een Neil Young-gitaar mee en close harmony en Comrade Sweetheart is het eigen antwoord op Sweetbread met de stemmen van Johnson en Mitchell die prachtig samensmelten over Bates' gedempte cimbaalspatten, Lewis' ingetogen bas en Kaufmans orgel- en gitaarlijnen.

Bonny Light Horseman is niet langer een eenmalig, toevallig samengaan van drie veteranen, maar een hechte band. En dat hoor je.

5 oktober 2022
Marc Alenus