Bongomatik - Espanderland

Eigen beheer

Het Nederlandse Bongomatik brengt met 'Espanderland' een mix van luchtige, maar bovenal energieke pop, latin en jazz, resulterend in een album vol radiovriendelijk potentieel. 

Het in Rotterdam opgerichte Bongomatik verwijst naar de Bongomatik Company, die in de fifties en sixties furore maakte met te gekke ontwerpen voor gadgets en keukenmachines. Zo werd Bongomatik synoniem voor alles wat hip, cool en trendy was. Ook nu, anno 2017 past de term bij de sound van de groep gezien die gegarandeerd leven in de brouwerij brengt. Hoewel er geflirt wordt met een retrokantje, hanteert de band een modern geluid (WhatsApp Breakup) waarin Cubaanse soul, desertgroove, funk en boogie opduiken.

Toch zijn er sinds het debuut uit 2011 ontegensprekelijk dingen veranderd voor de door Jens Kerkhoff en Mick Pauwe opgerichte band. Dit derde album, de opvolger van 'Live Your Life' uit 2013, werd bijvoorbeeld volledig gefinancierd met crowdfunding en voor elke track van het album werd een videoclip gemaakt.

De aantrekkingskracht van de band is het gegeven dat ze allerlei muziekgenres en stijlen, gaande van jazz, funk, reggae tot cumbia, met elkaar mengt. De aanstelijke, wat naar Manu Chao neigende titeltrack met de Colombiaanse salsazanger Alberto "Beto" Caicedo op zang, verwijst naar Latijns-Amerika. En ook elders duikt de zwoele latinvibe op.

Beto op trombone en Jorge Cruz op trompet zijn de blazers van dienst. Bovendien wordt het organische, warm klinkende groepsgeluid versterkt door de aanwezigheid van DJ Moodfood. Bongomatik moet het hebben van groove, latin en funk en feest met een fijne knipoog. Deze muzikale bende is erop uit om elke zaal te veroveren met nummers als Bailando en Lupita, die ongetwijfeld de beentjes doen strekken.

Ook de stemmen van de Nederlands-Argentijnse Xiomara Virdo en de Antiliaanse Yumarya Grijt dragen daartoe bij. Zij worden omringd door goed volk als gitarist Thomas Hilbrandie, trompettist George Pancras en toetsenist Leon Den Engelsen. En met jazzdrummer Pim Dros, bassist Mick Paauwe en congaspeler Jens Kerkhoff zit het ook ritmisch meer dan snor.

Leuk is ook dat iedereen tekst en/of muziek aanlevert. Dat zorgt voor variatie. Het grappige Squirrel Invasion geeft bovendien aan dat Bongomatik niets heeft met sérieux. De tracks vloeien los in elkaar over. En af en toe neemt de groep het feestpedaal wat terug voor een nummer als het soulvolle Neuspen.

Het materiaal op dit 'Espanderland' klinkt vrolijk en zonnig. Maar in het met gitaarwerk ondersteunde Yeah Yeah houdt men het wel erg luchtig. Ergens maakt dat dan weer deel uit van Bongomatik, dat naar eigen zeggen een Happiness Factory is. De funfactor en het speelse element (Tintin's Tintal Tintle) overheerst en afsluiter Nog Eentje Dan geeft de ingesteldheid van de groep perfect weer.