Bloody Beetroots - Romborama

Dim Mak Records

Als Frank De Winne een even snelle start had gemaakt als Bloody Beetroots dan had hij op vijf minuten op de maan gestaan. Dit Italiaans duo werkte zich in twee jaar tijd op tot een absolute bloghype en dankzij Alex Gopher en Etienne De Crécy, die het goede voorbeeld gaven, behoren zij nu tot de meest gevraagde remixers. Na de twee ep’s van vorige jaar ramt Bloody Beetroots ons nu een full door de strot. Eentje waar we serieus op moeten kauwen.

Vaste bloggers zullen een aantal nummers al kennen, maar dat drukt de pret niet. Op ‘Romborama’ staan namelijk maar liefst twintig tracks waarvan de ene al meedogenlozer klinkt dan de andere. Vaak worden ze vergeleken met Justice en in sommige gevallen gaat die vergelijking ook op. Zo horen we in Storm en Butter de nerveuze trekjes die eigen zijn aan Stress en een beat die uit Phantom zou kunnen komen. Verder vinden we Bloody Beetroots een pak robuuster uit de hoek komen dan hun Franse tegenhanger. Ze gaan ook gewoon harder en zoeken hun grenzen op.

Zo krijgen we in Talkin’ In My Sleep, Warp 1.9, Theolonius en titelnummer Romborama een stevige brok ninetiesrave te verwerken waar zelfs een klassieker als Dominator bij verbleekt. Ook It’s Better A Dj On 2 Turntables staat bol van de rave-elementen maar haalt wel een zeer typische fidgethouse baslijn naar boven. Dit kunnen we nog smaken, maar we prijzen ons toch gelukkig dat het bij deze ene track blijft.

Tussen alle drukte door is af en toe wat afwisseling welkom en daar zorgt Bloody Beetroots ook voor. Zo rappen we spontaan mee met The Cool Kids op hiphoptune Awesome en glimlachen we spontaan bij hun versie van Beta Blows Second Streets Have No Name dat een r&bsausje meekreeg. Het kerstsprookje Little Stars lijkt dan weer uit de mouw van Mr. Scruff te komen, maar het is niemand minder dan Vicarious Bliss die de jongens van de nodige input voorzag.

Toch kan die verscheidenheid niet verstoppen dat er hier en daar een nummer te veel op Romborama staat. Mother, House N, ff1987 en Anacletus raken onze koude kleren niet en laten ons naar de forwardknop grijpen. Verder staan er op dit album heel wat leuke ideeën die bovendien sterk werden uitgewerkt. Wie ouders en/of buren het bloed van onder de nagels wil pesten, kan zich alvast in de handen wrijven. En alle anderen mogen er ook gewoon een feestje op bouwen.