Blaudzun - _UP_

V2

In 2016 trad Blaudzun met een bijzonder ambitieus project naar buiten; hij zou zijn vijfde langspeler als een heuse trilogie uitbrengen. Drie delen die los van elkaar stonden, maar toch een geheel vormen onder de vlag ‘Jupiter’. Na ‘Jupiter Part 1’ in 2016 en ‘Jupiter Part 2’ een jaar later is er nu het finale luik ‘_UP_’. 

_UP_

Het plan voor ‘Jupiter’ ontstond in de drang naar verruiming en verbreding van de horizon en het uit de comfortzone treden. De drie delen staan volledig los van elkaar en hadden elk hun eigen deadlines, opnamemomenten en na elk segment werd een tournee gepland. Een huzarenstukje dat Blaudzun zelf behoorlijk onderschat had.

En nu is er dan het sluitstuk ‘_UP_’. Geen ‘Jupiter Part 3’ zoals binnen de lijn van de verwachtingen lag, maar ‘_UP_’ klinkt dan ook anders dan zijn twee voorgangers. Die waren aan haast eenduidig aan de dansbare kant, maar net door hoe die klonken besloot Johannes Sigmond dat het anders moest. Zelf zegt hij daarover: ‘Als ik het vergelijk met een schilderij is ‘_UP_’ het middendeel en zijn de andere twee de zijpanelen. ‘Jupiter part 1 & 2’ lijken haast studies om te erachter te komen wat ik echt wilde maken.’

In dat opzet lijkt Blaudzun alvast geslaagd. ‘_UP_’ een heruitvinding van de signatuursound noemen gaat ons een brug te ver, maar dat deze duidelijk afwijkt van het oorspronkelijke idee geloven we graag.

Vooraf hadden we wel al wat muziekjes van ‘_UP_’ te horen gekregen. Opener en eerste single _hey now klinkt nog erg vertrouwd in de oren, maar lijkt toch al een iets puurdere sound te herbergzamen. Absolute puurheid krijgen we echter pas te horen in breathe_. Van wat we vooraf te horen kregen lijkt _islands, na een lange aanloop, nog het meest aan te leunen bij het uptempo werk uit de voorgaande Jupiters.

Het elektronische circles_ blijft ook goed hangen en doet ons erg aan het geluid van de jaren 80 denken. Van zodra Sigmond echter begint te zingen krijgt de song een ontegensprekelijke Blaudzun-signatuur. Want dat is het toch vooral, die fascinerende, melancholische stem met die ontegensprekelijk snik.

Over melancholie gesproken; het meest ingetogen en weemoedige nummer, juno_, springt er wat ons betreft mijlenver bovenuit. Ook het sluitstuk jupiter_iii, de enige echter verwijzing naar de twee voorgaande platen is van een ongelofelijk niveau. Daar waar je eerst zou vermoeden dat dit slechts een digestiefje is, krijgen we een parel van een instrumental voorgeschoteld waar we langer dan de gegeven vijf minuten naar zouden kunnen blijven luisteren.

Met zijn elf liedjes is ‘_UP_’ de langste plaat van dit drieluik, maar ook de meest boeiende. Blaudzun blijft een intrigerende band met oor voor melodie en melancholie, maar bewijst hier ook dat er nog rek en evolutie opzit. Wij kijken alvast uit naar de toekomst.

14 april 2018
Patrick Blomme