Black Rebel Motorcycle Club - Specter At The Feast

Abstract Dragon

Muziek kan meer zijn dan alleen maar muziek. We hebben het allemaal al wel eens ervaren: de juiste plaat op het juiste moment kan ontroeren zoals je het nooit verwacht had. Zo is het ook muziek die je kan helpen met de verwerking van een stukgelopen liefde, een sterfgeval of een andere tegenslag. En wat voor ons zo is, is voor de bands en artiesten niet anders: een plaat maken kan een verwerkingsproces zijn, Eels heeft er zelfs een hele carrière rond gebouwd. En dat is precies waarom Black Rebel Motorcycle Club ‘Specter At The Feast’ moest maken. 

In 2010 stierf Michael Levon Been op Pukkelpop. Michael Levon Been was geluidstechnicus en mentor van Black Rebel Motorcycle Club en daarenboven ook nog eens vader van frontman Robert Levon Been. De band en hun frontman gingen door een crisis, maar verwerkten hun verdriet vervolgens op de enige mogelijke manier waarover muzikanten beschikken: op een nieuwe plaat.

Opvallend aan ‘Specter At The Feast’ is dat Black Rebel Motorcycle Club met hun zevende plaat voor het eerst een echt album hebben gemaakt. Los van de kwaliteit van de individuele songs is dit een collectie liedjes die bij elkaar horen, een plaat met een begin, een midden en een einde.

Het meest duidelijke teken van eerbetoon is Let The Day Begin, een hoogtepunt op de plaat, een opmerkelijk optimistische song en een cover van The Call, een Amerikaanse cultband uit de jaren tachtig waar Michael Levon Been de spilfiguur van was.

Let The Day Begin is het tweede nummer op de plaat en wordt omringd door meer ingetogen nummers en het is daarmee dat Black Rebel Motorcycle Club het meeste indruk maakt omdat die songs het meest oprecht klinken. In Fire Walker klinkt het "Your soul was only yours to keep / it’s buried in me now" en Robert Been geeft uiting aan zijn rouw in Returning met de openingszin "A part of you is ending / A part of you holds on". Hij verwoordt hiermee wat we allemaal al wel eens meegemaakt hebben: je wil niet verder, maar uiteindelijk krabbel je toch weer overeind en herneem je je leven.

Het spijtige aan ‘Specter At The Feast’ is dat de plaat een sterk begin en een sterk einde heeft, maar een ongelooflijk zwak middenstuk: Hate The Taste had een origineler refrein verdiend dan "I wanna ride with you", Rival hebben we al een handvol keer eerder gehoord van Black Rebel Motorcycle Club zelf, Some Kind Of Ghost is gewoon overbodig en saai en Sometimes The Light is meer soundscape dan song.

Sterker is Teenage Disease, dat de wild om zich heen schoppende puber in Robert Been aan het woord laat die zijn vader "I'd rather die / Than be living like you" toeschreeuwt. Ook woede hoort bij een rouwproces.

‘Specter At The Feast’ herpakt zich vanaf Funny Games, een gewone vlotte goeie song, en met Sell It waarin Been junior erin begint te geloven dat het allemaal wel weer zal goed komen ("I got God / I got the meditation / I got the will to make it all okay"). Sluitstuk van ‘Specter At The Feast’ is het bijna negen minuten durende Lose Yourself, een erg beheerste en tegelijkertijd krachtige song.

‘Specter At The Feast’ is een nieuwe plaat van Black Rebel Motorcycle Club en dat is misschien wel het belangrijkste. Ze is niet onverdeeld goed, maar start met enkele van de knapste songs uit hun hele carrière en eindigt op dezelfde manier. Het middenstuk is, op Teenage Disease na, te mijden. Maar ‘Specter At The Feast’ is wel een echt album en wellicht de beste plaat die Black Rebel Motorcycle Club op dit moment had kunnen maken.