Bikini Beach - Cursed

La Pochette Surprise Records

Cursed

Eerlijk is eerlijk: we zijn niet gaan snuisteren en luisteren omwille van de bandnaam van dit trio. Dan deed het schilderij op de hoes van hun zesde studioplaat ‘Cursed’ beter: een herinterpretatie van een nachtvlindertafereel van de achttiende-eeuwse biologe en schilderes Maria Sibylla Merian, die zowat de allereerste wetenschappelijke weergaven maakte van de verschillende metamorfosen van rups tot vlinder. Oh ja, en ook het feit dat dit trio van aan de Bodensee stevig van leer trekt met zijn mengelmoes van rock-’n-roll, noise, garagerock en fuzzgitaren, natuurlijk.

‘Cursed’ klinkt wat donkerder dan zijn voorgangers, moest u die al kennen. Powertrio Nils Hagstrom, Charlotte Love en Manuel "Flip" Oetlli hebben op dit volledig zelf geproducete werk nog meer dan anders geprobeerd om de “rauwe live-energie” weer te geven, en laten hun songs meer dan ooit balanceren tussen zachte melodieën en overstuurde, fuzzy riffs. En dat mag je soms interpreteren als "tot het randje van luidruchtige chaosmuziek", vlak nadat Until You Die je met zijn heerlijke, zware surfgitaar rond de oren slaat (psychobilly’s, beware!).

Bij momenten scheert het gezelschap zelfs zo fel en gebald rond je oren, dat je er een hanenkam en een dikke middenvinger bij kan verzinnen. En wat dan te denken van I Feel, dik twee minuten hakkend geram met de duidelijk herhaalde boodschap “I feel hate”, dat op het einde lekker uit de bocht vliegt? En om nog wat meer in te spelen op de nood aan afwisseling en om het mes scherp te houden, neemt Charlotte Love de micro ter hand in een schreeuwlelijk Family. Zo overleeft Bikini Beach dertien energieke en mokerende garagerockknallers lang op adrenaline, die fel doorheen korte tracks van geen drie minuten raast en waarvan je effectief de live-adem in je nek voelt blazen.

En dat is trouwens hoognodig. Want met de vele Fuzz Club-releases en -festivals of met de populaire Desert Fest-tournees zit het genre van fuzzy garage en noiserock stilaan aan zijn verzadigingspunt. En we weten het wel, hoor, deze keer komt er af en toe een lekker stoere surfgitaar aan te pas waardoor je slapstick horrortaferelen, vetkuiven of Misfits-T-shirts in het publiek kan verwachten. Om maar te zeggen dat het Duitse combo wel een eigen nestje gevonden heeft, maar dat het ook sterk de vraag is of daaruit grote eieren gaan uitkomen. Laten we in elk geval afspreken dat jullie niet te veel trage en slepende ballades als Cursed Century meer maken, beste Bikini Beach, oké?

27 februari 2025
Johan Giglot