Bear's Den - Islands

Communion

In het prentenboek ‘Where The Wild Things Are’ van Maurice Sendak uit 1963 waaruit de band zijn naam haalde, vlucht Max in zijn fantasie om zijn negatieve gevoelens te verwerken. Andrew Davie, drummer Kevin Jones, en gitarist/ banjospeler Joey Haynes van Bear’s Den vluchten in muziek. Wij ook.

Op dit album staat vooral de relatie kind-ouders centraal. Niet verwonderlijk, want dat was ook het thema van het boek. Een songtitel als Isaac zegt wat dat betreft genoeg voor wie vertrouwd is met het bijbelverhaal, maar ook Stubborn Beast, waaraan het album zijn titel dankt, verwijst in de tekst naar het boek en dus naar dit thema.

Stubborn Beast is een van de oudste Bear’s Den-songs en past daarom op deze debuutplaat, die gedeeltelijk een update van hun oeuvre is, want drie van de songs stonden ook al op de eerste ep ‘Agape’, zij het in een lichtjes andere versie. De tweede ep ’Without/Within’ is niet vertegenwoordigd. Geen Sophie dus, maar geen nood: fijne pareltjes genoeg hier.

Wie zijn bandnaam bij een kinderboek haalt, is wellicht niet zo ruw als een havenarbeider. En ja, als er één ding opvalt bij deze multi-instrumentalisten, is het wel de fijnbesnaardheid en emotionaliteit ook al zingt Davie ten einde raad in When You Break: “I want to fuck away all my fear.”

Klinkt heel wat ruwer dan de titel van de plaatopener Agape, niet? Dat Griekse woord slaat op een vorm van liefde, die zich richt op de behoeften van de ander, zoekt wat het beste voor de ander is en laat de ander de vrije keus om die liefde te beantwoorden of niet.

De band heeft meerdere links met Mumford And Sons, maar klinkt in vergelijking met die band veel gevarieerder. In de Nijdrop zagen we waarom: de meeste leden bespelen verschillende instrumenten en dus kan de band verschillende gedaantes aannemen. Die veelzijdigheid leidt tot onverwachte schoonheid zoals Think Of England waarin zowaar een Cure-gitaar rondwaart en hemelse trompetten schallen en de klaagzang van Magdalene dat enkel zang en banjo bevat.

Above The Clouds Of Pompeii, Elysium en The Love We Stole kunnen wel in het hokje van de folkanthems worden gestoken, maar ze bouwen elk op hun eigen manier op naar de climax. En er wordt dan wel geput uit dezelfde trucendoos als de beroemdste band in het genre (harmoniezang, banjo,…), het wordt op zijn minst niet steeds op dezelfde manier gedaan en het inzetten van blazers zorgt op de juiste momenten voor extra warmte.

Ja, de beer is uit zijn hol en we denken dat er geen houden meer aan zal zijn.

Bear’s Den staat op 21 februari 2015 in de Witloofbar van de Botanique.