Beach House - Thank Your Lucky Stars
Sub Pop Records
Anderhalve maand na ‘Depression Cherry’ komt dreampopduo Beach House al met opvolger ‘Thank Your Lucky Stars’ op de proppen. De nummers werden na die van ‘Depression Cherry’ geschreven, maar het album werd wel in dezelfde periode opgenomen. Het meest opvallende verschil is dat ‘Thank Your Lucky Stars’ zowel op gebied van songs als productie duisterder klinkt dan de voorganger. Er is minder ademruimte, de gitaren klinken vuiler, het orgel minder wijds.
Victoria Legrand is een songsmid die met enkele beelden een hele wereld kan oproepen. Het beste voorbeeld hiervan vinden we in het mysterieuze Elegy To The Void: “To your sons and daughters / bending at the altars / dissapearing in the mirror.” Maar ook muzikaal weet dit nummer te overtuigen. De begeleiding bouwt gestaag op tot een climax waarin brutaal kletterende gitaarlijnen tegenwicht bieden voor de zachte keyboardklanken.
She’s So Lovely is dan weer een juweeltje van melancholische pop: duister, catchy en verrassend tegelijk. Het nummer wordt ingeleid door een stoffige drumcomputer, waarna Legrand een ironisch portret schildert van een vrouw die niet zo aangenaam is als ze lijkt: “She’s so lovely / everything about her / mannerisms of another”; en verder: “Castles in the sand / money in your hand / And all I have to do / is everything for you.” Op het moment dat we denken dat de tweede strofe begint, zoekt Legrand onverwacht een hoger register op. Op die momenten doet haar stem denken aan Lana del Rey, schommelend tussen fragiel en sensueel. Alex Scally slaagt erin om met sobere lijnen zijn gitaar te doen schitteren. Zo is er de riff na het refrein waarin gitaar en keyboards samen de hoogte in gaan, tot er plotseling iets knapt en de melodie met een heerlijk snerpende noot naar beneden tuimelt.
Hét hoogtepunt van het album komt er met Rough Song. Een nummer, dat je van bij de eerste luisterbeurt bij je nekvel grijpt. Het zalft en snijdt, klinkt vertrouwd en spannend tegelijk. De band laat zien dat ze maar een handjevol geweldige hooks nodig hebben om een ongelooflijk solide huis neer te zetten. In dat opzicht roept Rough Song herinneringen op aan de eerste albums van The Strokes, waarop diezelfde crunchy intervallen terug te vinden zijn. Tekstueel grijpt Legrand opnieuw naar donkere beelden die het verlies van onschuld suggereren: “Totems in the night / I want to forget / All that wasn’t right / I need to leave it”.
Jammer genoeg heeft ‘Thank Your Lucky Stars’ ook mindere momenten. Zo kabbelt afsluiter Somewhere Tonight, afgezien van die ene scheve orgelnoot, misschien net iets te gezapig voort en weet Common Girl pas naar het einde toe echt te boeien. Maar uiteindelijk zien we dergelijke schoonheidsfoutjes graag door de vingers.
‘Thank Your Lucky Stars’ is een volwassen album van een band, die donders goed weet wat ze wil. Ideaal materiaal voor de melancholicus in u om zich tijdens deze koude maanden aan te warmen.