Badi - Trouble Fête

Batakari Music

Trouble Fête

Soms beland je toevallig in een muzikale parallelle wereld waarvan je het bestaan nooit geweten hebt. Welkom in het milieu van Badi, een Brusselse streetrapper die in de moderne dancehallsound voor zijn plaat ‘Trouble Fête’ toenadering heeft gezocht tot Boddhi Satva, founding father of de zogenaamde “Ancestral Soul”, een mengelmoes van house, spiritualiteit en Afrobeats. Allemaal elementen die op dit politiek gekleurde album duidelijk naar voren komen.

Een klein stukje namedropping bij die eveneens in Brussel residerende Boddhi Satva: partymaster, dj en producer met tal van albums, singles en een palmares van remixes waarop ondermeer namen als Jill Scott, Bob Sinclar, Leroy Styles of Vikter Duplaix pronken. Gespecialiseerd in muziek waarin traditie en moderne invloeden in een uitermate dansbare vorm samenkomen. Het blijkt een uitstekende voedingsbodem te zijn voor de soms scherpe uithalen van Badi, die met zijn stem streelt maar met zijn woorden steekt, een typische techniek voor bevolkingsgroepen die zich onderdrukt voelen.

Op ‘Trouble Fête’ laat de Brusselse rapper het hoofd tegen een witte achtergrond in zijaanzicht fotograferen. Ziet er vertrouwd uit. De synergieën met grote culturele gelijkgestemde en voorbeeld Stromae zijn dan ook talrijk. Van vlotte sing-and-dance-along-songs met latin grooves en hakkende trapriddims tot de Franse spoken word-frasen, van de warme melodieuze stem tot de soulvolle uitstraling. Single en titeltrack Mauvaise Ambiance had zo door monsieur Paul Van Haver ofte Stromaes pen kunnen stromen. (“This is Belgica / land of beer and NVA / Severed hands and saveloys / Responsible for the death of Lumumba”). Check trouwens ook zeker de leuke, op René Margitte geïnspireerde videoclip online (“Ceci n’est pas un clip”).

Maar wat vooral ook opvalt naast al die moderne beats, stampvoetende tegenritmen, traps en raps en vocale (anti)power, zijn die Afrikaanse invloeden die meer en meer de overhand nemen. Waar de eerste vijf tracks nog pure elektronische punch zijn en de met robotstem vervormde Joj een dansnummer als Chocolat opfleurt, nemen meer en meer native elementen de overhand. Zo komt zelfs Zap Mama meedoen op afsluitende housetrack Me Too, een cultureel ingekleurde aanvulling op de #MeToo-beweging. Maar vooral de bonusbewerkingen van Muasi Na Ngai en Visa bevatten een stukje pure Congolese rumba.

En zo is ‘Trouble Fête’ een prima plaatje geworden waarin verschillende culturen samensmelten, zowel muzikaal als tekstueel inhoudelijk. Een album dat zich richt tot een jong publiek, maar aan het oude publiek en traditionele waarden zeker niet verzaakt. Het neigt vooral ook tot dansen en feesten. Want verdikkeme, dit is me toch een stukje tropische partymusic! Bien faît, Badi.

2 november 2020
Johan Giglot