Azure Mortal - Duivels
ConSouling Sounds
Een muzikale verrassing. Wat fijn. Azure Mortal is een gelegenheidsproject van muzikale pioniers en professionals van een erg divers allooi. Experiment en vernieuwing zijn dan ook troef op dit morbide, sinistere plaatje.
Aan het roer: Dirk Swartenbroekx, ook gekend als Buscemi, de man die met zijn elektronische hybride van bossa nova’s en samba’s Brazilië naar vele hippe cocktailfeestjes bracht. Copiloot: acteur, poëet en cabaretier Ernst Löw, die zijn erg expliciete, Hollandse stem gebruikt om bizarre vertelsels en frasen in het ijle te gooien. De overige crew: Rodrigo Fuentealba, de gitaarvirtuoos bij ondermeer Daan, Arsenal en Gabriel Rios, saxofonist Mattias de Craene van Flat Earth Society en drummer Elias Devoldere van Nordmann.
Waar het over gaat? Een bizarre sfeermelange van dark ambient, avantgarde en future jazz. Een dozijn tracks lang onderzoekt het Azure Mortal-ensemble, geleid door de mechanische manipulaties van Swartenbroekx, de grenzen op van muziek, klank en auditieve creatie, telkens met filmische horror-ondertoon. Moord omgekeerd tot droom. Soms eerder speels en creatief, zoals in pianostukken Waai of 3 Piano Piece met hun glijdende, vibrerende ondertoon. Soms ronduit obscuur en ontastbaar, zoals de traag reutelende ademtocht die Nacht voortdrijft en waaruit de holle, mysterieuze, gesproken verzen van Löw voortvloeien. Niet altijd geslaagd, wel altijd gewaagd.
Bij momenten is de logica echt ver zoek en verdrinkt ‘Duivels’ wat in de oneindigheid van het niets. Blazend avant-gardisme op de altsax en wat vocale nonsens? Kom zeg. Zwaar gitaargesoleer in een bed van echo’s en zweefklanken? Nee, bedankt. Maar zelfs in het eigen niets blijft deze plaat prikkelen via een geheel van elkaar opvolgende, duistere sferen. Na een moment van ontastbaarheid pakt de band uit met een stuk heerlijke harmonie. De lange hoornstoten, korte gitaarslagen, droge tikdrums en vage stemecho’s, die bij elkaar komen in Deadweight, vormen een veel te korte droomcompositie.
En dat is een beetje het probleem bij dit album. Veel verder dan een geheel van veelal fijne, bijzondere creaties komt Azure Mortal niet. Samenhang, verhaal of bestaansreden zijn ver zoek. Boodschap en opzet zijn geheel onduidelijk. Spelplezier? Niet expliciet. Een plaat met veel vraagtekens dus voor wie eens naar iets totaal nieuws op zoek is en openstaat voor de ongedwongenheid van klank en beleving.
Benieuwd hoe dat allemaal live kan klinken? Meer ambient, meer vaagheid. Vier extra bonustracks lichten een tipje van de sluier. Verwacht echter niet al te veel opheldering.