Augustines - This Is Your Life

Caroline Benelux

Op de derde plaat van Augustines voelen Bill McCarthy en Eric Sanderson zich muzikaal bevrijd. De weg naar de toekomst ligt open, net als voor iedereen, al roepen ze wel op tot verantwoordelijkheid en realiteitszin.

Elke keer willen ze eigenlijk een vrolijk album maken, vertelden ze in het interview dat we met hen hadden. Hun debuut ging over de zelfmoord van McCarthy’s broer en het tweede album, waarop ze een uitweg zochten uit de miserie, had wel een zomers karakter door de Afrikaanse klanken die erop geïntroduceerd werden, toch klonk de band even zo vaak wanhopig. En ook deze keer wisselen euforie en diepe wanhoop elkaar af.

McCarthy heeft nu eenmaal een stemgeluid dat rechtstreeks ontspruit in de diepste krochten van zijn ziel. Wanneer hij zijn doorwrochte, poëtische teksten zingt, ontroert hij, of hij dat nu wil of niet. En de hoop op een onbezorgde toekomst wordt tegenwoordig doorkruist door de politieke situatie in Amerika, de vereenzaming van vele mensen door de valse warmte van de sociale media en het besef dat het leven nu eenmaal niet altijd over rozen gaat.

En toch klinkt Augustines dit keer meer in balans. Muzikaal spreidde de band zijn vleugels. Terwijl de vorige twee platen vooral vol met gitaar anthems stonden, krijgen nu samples en elektronica meer ruimte waardoor de band wat opschuift richting Editors. Toch blijft het geluid van Augustines zeer herkenbaar en klinken ze als vanouds solide en krachtig, zoals duidelijk wordt in de intro van opener Are We Alive, een song die ook meteen alle thema’s van de plaat aanraakt: liefde, vereenzaming, hoop, vertwijfeling en berusting. Dat laatste thema spreekt vooral uit de titelsong die oproept om het leven te aanvaarden zoals het komt en om van elk gelukkig moment te genieten.

Op When Things Fall Apart, de derde single die uit het album werd getrokken, kijkt Augustines duidelijk niet alleen naar zichzelf (zoals in het duidelijk autobiografische Landmine) of naar de mensen rondom, maar ook ruimer. De song stelt onze tijd in vraag als McCarthy zingt: “Darling can you feel the cold winds blowing through the hollow times we’re living in.”

Vereenzaming klinkt vooral uit The Forgotten Way waarin McCarthy zich met mooie metaforen inleeft in een eenzame die reikhalzend zoekt naar wat warmte, maar die alleen maar vindt in een verlaten metrostel. Het thema wordt ook later nog aangeraakt op Hold Me Loneliness (die titel alleen al!) en Days Roll By (waarin een man vriendschap zoekt bij een telefonist).

Met May You Keep Well en Running In Place knoopt Augustines weer aan bij het Afrikaanse karakter van de vorige plaat, maar gaan ze nog een stapje verder door de Senegalese zangers Pape en Cheikh te laten meezingen. Door deze twee songs centraal te zetten, blijft het album in balans.

‘This Is Your Life’ is sterker dan de vorige plaat en evenwichtiger dan het debuut. McCarthy en Sanderson zijn niet alleen geëvolueerd als muzikanten, maar ook als mensen. Met deze plaat brengen ze bovendien zelf in praktijk wat ze erop prediken en zo kan je erop dansen, wenend in elkaars armen vallen, maar vooral ervan genieten.