Apparat - LP5

Mute Records

LP5

Sascha Ring heeft eindelijk weer tijd gevonden voor zijn soloproject Apparat. Ziehier ‘LP5’, zijn zesde - ja, we weten het! - album en de opvolger van ‘Krieg Und Frienden (Music For Theatre)’. Een heuse trip.

Samen met zijn twee kompanen Gernot Bronsert en Sebastian Szary besloot Sascha Ring in 2017 een streep te trekken door Moderat. Het trio vond het welletjes geweest en wilde een tijdje focussen op andere zaken. Wel, die “andere zaken” zijn klaarblijkelijk soloprojecten. Zo kwamen Bronsert en Szary onder het gezamenlijk project Modeselektor begin dit jaar op de proppen met ‘Who Else’, een plaat vol grote knallers. Nu heeft ook Sascha Ring als Apparat nieuw werk klaar. ‘LP5’ is eveneens een schot in de roos.

‘LP5’ is opvallend intiemer dan wat Ring voorheen (zowel solo als met Moderat) uitbracht. Alsof hij die muziek ontdeed van alle bombastische ballast tot niets dan de essentie overbleef. Dat hoor je meteen al bij opener Voi_Do, dat met simplistische gitaren en vibrerende synthesizers een gevoel van overweldigende leegte creëert. Het nummer doet met die obscuriteit - vooral door die dreigende blazers en geheimzinnige synths – meteen denken aan de oeuvres van Kali Malone, maar dan voorzien van wat vocale kracht.

Vergelijkbaar is Means Of Entry. Hoewel ook daar de focus naar die drukkende leegte gaat, is het geheel lichter, minder melancholisch. Dat ligt waarschijnlijk aan die zijdezachte piano, die de glitcherige geluiden in balans houdt. Ondanks de lengte (slechts anderhalve minuut) weet het nummer ons meteen mee te zuigen naar wat een andere dimensie zou kunnen zijn. Vederlicht lijken we rond te zweven in de ruimte, omgeven door Apparats atmosferische synthesizers en futuristische effecten.

Maar die leegte is er zeker niet altijd. Zo trekt een dreunende beat op Dawan, gedrapeerd over warme synthesizers, ons uit een donkere tunnel en voelen we, wanneer die goddelijke strijkers komen opzetten, een onbeschrijfelijke euforie. Het eerste zonnestraaltje na een weekend blokken, zoiets. En dan plots ontplooit die ingetogen beat zich tot een volwaardig ritme, gesterkt door een heerlijk tokkelende gitaar en wat warme vocalen. Is dit de hemel?

Blijkbaar wel. In Heroist horen we toch alvast engelengezang, zij het van een donkere soort. Die dreigende, klaaglijke sfeer horen we ook terugkeren op Brandenburg, vol dramatische drums en bombastische strijkers. Toch zijn de beste nummers waarschijnlijk EQ_Breaks en Outlier, beiden glitchy genoeg om op te vallen, maar ook niet té. Ze schitteren in eenvoud maar vervelen nooit, experimenteren met een waaier aan geluiden én weten zowel hoopvol als melancholisch te klinken. Fantastisch.

‘LP5’ zal ongetwijfeld teleurstellen: de fans van Moderat zullen wachten op beats die niet komen en verlangen naar uitbundigheid die geheel afwezig blijkt. Maar als je zonder verwachtingen aan deze trip – want dat is de plaat echt wel – begint, zal je niet teleurgesteld worden. Ze zit namelijk vol ingetogen, beheerste schoonheid.

Apparat speelt op 28 april in een uitverkochte Ancienne Belgique. Op 12 juli kan je hem terugvinden op Dour, en op 14 oktober staat hij nog in De Roma.

28 april 2019
Jeroen Poelmans