Angus & Julia Stone - Snow

Pias Records

Broer en zus in eenzelfde band, het komt niet gek veel voor. Toch houdt het Australische duo Stone vast aan die formule. 

Hoor hoe ze elkaar in het titelnummer aanvullen. Ritmebox, een weemoedig shalala-koortje en broer en zus die samen een zomers nummertje in elkaar knutselen. Zij is de sexy verleidster; hij klinkt schijnbaar verveeld. Fijn contrast. En dat levert een gestaag opbouwend nummertje op, één van de vele op dit album. Ondanks de zonnige invalshoek is dit een fijne brok weemoed en nostalgie. Welaan dan: "Why don't you stay?"

In Oakwood is er meer aandacht voor een sfeervolle poprocksound, terwijl Chateau, een nummer over de eenzaamheid van het tourende leven, een intieme introductie heeft en volop mikt op een nachtelijke drive. U denkt er maar wat oplichtende aanstekers in de massa bij. Niet toevallig schurkt de sound vervaarlijk dicht tegen Coldplay aan.

Verschilpunt met vorig werk is dat het duo alles, inclusief de productie die plaatsvond in de Belafonte studio van Angus in Byron Bay, in eigen handen nam, zonder al te veel bemoeienissen van buitenaf. En dat hoor je ook wel in de nummers. Het vocale contrast tussen broer en zus wordt goed uitgewerkt.

Neem bijvoorbeeld het wat naar Bon Iver neigende Cellar Door of de winterse folkblues met weirde stemmetjes van Sleep Alone. Ongeacht de interne twisten, levert het duo met 'Snow' een interessant album af. Interessant in die zin dat het duo zich volledig richtte op de basis: in duo zo goed mogelijke songs schrijven.

Eén van de hoogtepunten is Who Do You Think You Are, dat eerst de ritmiek van een jonge Springsteen in herinnering brengt om alsnog heel andere richtingen (met echo's van Arcade Fire) in te slaan. Maar er is ook intieme pracht aanwezig; het fragiel mooie Nothing Else wekt gegarandeerd kippevel op. Tussendoor valt trouwens op dat de stem van Julia Stone wel erg op die van Vanessa Paradis lijkt.

'Snow' is het album van het evenwicht (My House, Your House) dat de interactie tussen broer en zus goed in de verf zet zoals in Baudelaire. In de staart zit er nog een pakkend mooi Sylvester Stallone dat het album fraai rond maakt. De titel verwijst dan wel naar sneeuw, maar in dit album hoor je toch vooral de zomer.