Ana Moura - Moura

Universal Music Group

Met legendes als Cristina Branco, Marizia, Misa en de nog steeds onovertroffen Amalia Rodrigues, de grande dame van de fado, krijgt de fado de laatste jaren steeds meer erkenning. Ana Moura doet het met klassieke fado met sensuele popflair.

Moura

De zangeres uit Lissabon is een veelbelovende, nieuwe stem in het genre. Al van jongsafaan voelt ze liefde voor de fado, voor de kracht en expressie van het zingen. Later begint ze ook naar andere muziekstijlen en genres te luisteren. Ze experimenteert en neemt deel aan diverse, muzikale projecten waaronder coverband The Sixth Sense. Maar fado blijft ze zingen. En zo wordt ze ontdekt door Maria De Fé.

Met 'Guarda Me A Vida Na Mao' en 'Aconteceu' scoort ze meteen op nationaal vlak. Een paar jaar later maakt 'Para Alem De Saudade' van haar een internationale ster. Ze zingt samen met Rolling Stone Mick Jagger, als die met The Stones in Portugal concerteert en ook the Purple One, een fan van fado en van Moura in het bijzonder, trok in 2009 naar Parijs om er een concert van haar bij te wonen, waarna ze ook samen met hem optrad. De grootste sterren liggen aan haar voeten, maar ze blijft steevast nieuw werk (o.a. met big bands) opnemen en tourt doorheen de wijde wereld.

Het nieuwe 'Moura' illustreert waarom zij één van de meest uitgesproken talenten in het genre is. Veel passie, inzet en een gouden stem. De durf om het stof van de historische fadotraditie af te blazen, zodat ze terug schittert en blinkt, vervolledigt het geheel. Op haar zesde album zingt ze met bijzonder veel overgave folky traditionals, die men als "mouras encantadas" aanduidt, liederen die de kracht van echte transformatie in zich dragen. Verandering, zoals een rups in een vlinder verandert. Geen toeval, want ook op de knappe, schilderachtige hoes duikt een vlinder op.

Van bij opener Moura Encantada - weemoedige herinneringen aan een Moor die ze ontmoette - geeft ze aan dat ze het liefst de ogen sluit en zingt. En dat doet ze heerlijk. Ze heeft net als iedereen wel eens een door handgeklap ondersteund Dia De Folga (Portugees voor een "off day"), al is het toch vooral de liefde (o.a. O Meu Amor Foi Para O Brasil, Desamparo) die ze veelvuldig bezingt.

Het leuke is dat Moura's stem zowat alle stijlen en genres aankan. Al kiest ze het liefst voor fado met een stevige teug pop, die ook dansbaar blijft (zoals tijdens Fado Dançado). Opmerkelijk is de opname van Lilac Wine (J.S. Shelton), een nummer dat vooral door de versie van Jeff Buckley op 'Grace' bekendheid verwierf.

'Moura' is een topproduct van internationale klasse, mede dankzij de input van vocaliste Omara Portuondo en Thomas Dybdahl, die streepjes elektrische gitaar en prepared piano toevoegt.

5 februari 2017
Philippe De Cleen