All Them Witches - Nothing As The Ideal

New West Records

Het uit Nashville afkomstige All Them Witches heeft met ‘Nothing As The Ideal’ haar zesde studio-album afgeleverd. Het eerste als trio, want toetsenist Jonathan Draper verliet de band in de herfst van 2018. Deze plaat werd opgenomen in de wereldberoemde Abbey Road-studio's met de hulp van vaste studiomixer Mikey Allred. 

All Them Witches kon je muzikaal nooit ergens op vastpinnen, maar volgens de bandleden verliep het schrijf- en opnameproces zo vlot dat ze zelf over het meest consistente album spreken tot nu toe. Na een eerste draaibeurt wisten wij het al: dit is een stevige hap. En als er dan over consistentie gesproken wordt, is het wel dat het een headbanger van een album is geworden. Toetsen werden even aan de kant geschoven en de band gaat verder in de basisopstelling: gitaar, bas en drums. 

En dan blijkt er plots heel wat ruimte te zijn voor de drie muzikanten waarvan ze dan ook volop gebruik maken. Dat werd al duidelijk, toen de band enkele maanden geleden eerste nummer en opener Saturnine & Iron Jaw op de wereld losliet: een lange intro en na een minuut of twee barst het nummer helemaal los tot een epos met pompende baslijn en knallende drums. Als ze dan in Enemy of My Enemy de lijn doortrekken, is voor ons het pleit al beslecht. Het geniale gitaarwerk van Ben McLeod is de kers op de spreekwoordelijke taart.

Gelukkig is er Everest om te bekomen: een twee minuten durende gitaarriedel. Aan de belofte See You Next Fall zouden we de band graag houden, maar dat lijkt wishful thinking, want voorlopig heeft het trio de promotoer voor dit album naar 2021 verschoven. Maar dit is wel een meeslepend, spannend nummer waarin de bezwerende stem van Charles Michael Parks Jr. een hoofrol speelt en dat maar liefst tien minuten lang. 

Het verhaal van Coyote Woman wordt terug opgerakeld en krijgt een vervolg in The Children Of Coyote Woman, waar Parks Jr. een looptje neemt met de geschiedenis door de kinderen Romulus en Remus te dopen. Het resultaat is een akoestisch hoogstandje met slidegitaar. Rock meets country. 

Lights Out schiet furieus uit de startblokken en het refrein klinkt als een mantra. Dit is één van de snelste en meer stevige tracks uit de recente geschiedenis van All Them Witches. 

Afsluiter Rats in Ruin klokt af op iets meer dan negen minuten en start ook als een echte afsluiter. We zien de zon ondergaan na een lange zware dag, al is dat buiten gitarist Ben gerekend, die deze klassieke bezetting duidelijk ziet zitten en zorgt voor de geweldigste gitaarsolo uit zijn cariere. 

Fans van het eerste uur zullen in hun nopjes zijn, want All Them Witches heeft zichzelf in die befaamde studio terug gevonden en een vetrock album met geweldige spanningsopbouw en muzikaal vakwerk gemaakt. Misschien is dit wel het beste album in het genre dat we dit jaar mochten aanhoren. We kunnen nu al amper wachten tot de band deze plaat komt presenteren, want dit kliekje is op zijn best in een broeierige club.