Alestorm - No Grave But The Sea
Napalm Records
Op elk festival waar ze spelen, hoort Alestorm tot de ubliekstrekkers, getuige daarvan de intussen al vijfde performance op Graspop. Met 'No Grave But The Sea' zitten ze nochtans nog maar aan vijf langspelers vol uitbundige piratenliederen.
De Schotten staan niet bepaald in de hitlijst van meest serieuze bands. De hamvraag is hoelang frontman Christopher Bowes nog kan blijven uitpakken met catchy tunes over zuipen, plunderen en ontucht plegen met dames van rekbare moraal. Op 'Sunset On The Golden Age' hoorden we al nummers passeren, die meer de richting van de epische powermetal uitgingen, naast wangedrochten als Wooden Leg. Wat mogen we drie jaar later nog verwachten van het Schotse zootje ongeregeld?
De titeltrack en het daaropvolgende Mexico doen alvast het beste vermoeden: goed in het gehoor liggende deuntjes met instant meebrulbare refreinen. Tijdens het al minstens even catchy Alestorm laat Bowes zich dan weer bijstaan door een screamende Elliot Vernon. Het zorgt voor een aangename verfrissing van het geluid.
De pret kan duidelijk niet op. Het hoogtepunt daarvan is het jolige Fucked With An Anchor. Het poëtische chorus “Fuck you, you're a fucking wanker / we're gonna punch you right in the balls / fuck you, with a fucking anchor / you're all cunts so fuck you all”, is in elk geval goed op weg een live-publiekslieveling te worden, die nog lang na afloop van het concert zal weerklinken.
Toch is het opnieuw niet al gekheid wat de klok slaat. Nummers als To The End Of The World, Man The Pumps en het afsluitende Treasure Island zijn tussendoor meer dan deftige nummers die niet geheel toevallig over het piratenleven gaan.
We kunnen dus besluiten dat Bowes er opnieuw in geslaagd is een album vol te krijgen met voornamelijk meer van hetzelfde. Zichzelf niet al te serieus nemend, slaagt hij er samen met zijn bende toch weer in binnen die vaste karikatuur te blijven boeien. Die bonus-cd waarop alle vocals van de nieuwe nummers zijn vervangen door hondengeluiden zullen bovendien zelfs bij de grootste cynici op een glimlach kunnen rekenen.