Adult Jazz - Earrings Off!

Tri Angle

“Het is moeilijk om interessante muziek te maken”, zegt frontman Harry Burgess van Adult Jazz ergens in een interview. En dus maakt hij met zijn band een plaat van amper een half uur lang vol vreemde geluiden, rare combinaties en bizarre effecten.

Dat deden ze eigenlijk ook al op ‘Gist Is’, de vorige plaat. Wat dat betreft is er dus weinig veranderd. En toch vallen ze eigenlijk nergens in herhaling. Bovendien schuwen ze het risico niet. Neem bijvoorbeeld maar de afsluiter [Cry For Home], een klassiek klinkende trombonist, die een poging doet om zo lang mogelijke tonen te creëren en soms op het randje van vals balanceert. Of dat is tenminste wat wij erin horen. Het heeft een bevreemdende schoonheid in zich; zo één waar je nooit in slaagt om de vinger op te leggen.

Daar steekt de opener en het titelnummer Earrings Off! schril tegen af. Want daarin zit wel ritme, ook al is de song tot de rand (en vaak erover) gevuld met beats gecreëerd uit stemmen, met allerlei percussie, die te pas en te onpas boven komt drijven. En Burgess schrikt er evenmin voor terug om de grens van zijn vocale kunnen op te zoeken. Het resultaat doet ons soms aan Yeasayer denken, maar even vaak (of misschien zelfs nog meer) aan These New Puritans, die ook de ravijnen en krijtrotsen van de popmuziek afdaalden respectievelijk beklommen.

Het wordt de luisteraar niet eenvoudig gemaakt. Gebruik deze plaat dus niet als geluidsbehang. Dat zou verkeerd aflopen met zenuwcrisissen en psychiaters tot gevolg. Een song als het gedeconstrueerde en terug opgebouwde Eggshell inclusief vocoderstemmetje is in staat om je serieus op de zenuwen te werken, tenzij je de tijd neemt om hem aandachtig te beluisteren en je de lagen erin hoort.

Dat heeft ook weer het voordeel dat je voortdurend nieuwe dingen ontdekt. De “tegengestelde” blazers in Pumped From Above bijvoorbeeld, begeleid door de geschifte teksten van Burgess over … Ja, waarover eigenlijk? U maakt zelf maar iets van teksten als “God cannot be softening / He beats strong with iron wings”.

Is deze plaat het beluisteren waard? Absoluut, maar ze vraagt geduld en het blijft maar de vraag of je ze achteraf nog vaak uit de kast gaat halen. Een mooi experiment. Misschien al eerder gedaan, maar desondanks boeiend. En nu zijn we wel heel erg benieuwd hoe ze dat op een podium gaan brengen. En vooral: of ze dat een hele show lang interessant kunnen houden.