Abatwa - Why Did We Stop Growing Tall?
Glitterbeat Records
Abatwa (The Pygmy) was goed voor het vierde luik van de Hidden Musics-reeks, waarmee Glitterbeat oog heeft voor rauwe, onbewerkte en hoogst originele, muzikale tradities.
Voor die Hidden Musics-reeks kwam het label eerder al terecht in Vietnam ('Hanoi Masters: War Is A Wound, Peace Is A Scar', Mali ('Every Song Has Its End: Sonic Dispatches From Traditional Mali') en Khambodja (Khmer Rouge: They Will Kill You, If You Cry').
Deze keer presenteert Glitterbeat pygmeemuziek uit het grensgebied van Rwanda en Burundi. Meer bepaald muziek afkomstig van de Abatwa-stam, één van de meest gemarginaliseerde populaties in Afrika, soms ook Batwa genoemd. Diep in het hart van een door politieke twisten verscheurde natie blijft er bij hen steevast een sterke lokroep naar krachtige, vitale muziek bestaan ondanks alle moeilijkheden (het gebrek aan een echt thuisland, homofobie, rituele zuiveringen en genocides die maar al te vaak resulteren in alcoholisme en depressie).
Op dit album hoor je loops, snaarinstrumenten en groeps- en solozang. Aanvankelijk lijkt de muziek vreemd, maar wie de oren openzet, hoort de meest fascinerende, levendige sounds uit een heel andere, muzikale traditie.
Het album werd opgenomen door producer Ian Breenan, die ruimschoots ervaring heeft met dit soort bijzondere projecten. Zo nam hij eerder al de productie van Tinariwen, Hanoi Masters en het Zomba Prison Project voor zijn rekening.
De geluidswereld is bijzonder rijk, maar vooral authentiek. Uit de hoesnota's kan je opmaken dat de grootste Abatwa-vrouwen veelal ontvoerd worden door rivaliserende stammen, waardoor de Abatwa-stam zelf beperkt in aantal blijft. Ook lees je er over de elfsnarige Icyembe en de al even bijzonder klinkende umidili.
Bovendien werkt de muziek op verschillende niveaus. Enerzijds geraak je ongetwijfeld meegesleept door de aparte, exotische klanken, anderzijds communiceren de muzikanten ook een dieperliggende boodschap; eentje waarin dialoog en samenwerking centraal staan. Uit de titels blijkt hoe de groep de eigen leefwereld (Beautiful Rwanda) in de muziek verwerkt, maar ook universele thema's (de korte intro AIDS Is Bad, War Song, Protect The Environment,..) komen aan bod.
Ook het diep doorleefde, humanistische perspectief wordt aangestipt (de familiale dimensie van Night Streetwalker, Who Will Care For Your Children). I Will Serve, zo klinkt het; ook als de omstandigheden er misschien niet echt naar zijn.
Dit album teert op rauwe, tribale geluiden (The Child From The Streets schuift de negentienjarige rapster Rosine Nyiranshimiyimana naar voor) en vormt een fascinerend en gevarieerd werkstuk. Imponerende klasse, maar ook een bittere schreeuw om hulp, want: "Why did we stop growing tall"?