Aafke Romeijn - M
Eigen beheer
Je hebt zo van die plaatjes die in de wagen belanden en daar maanden blijven steken. ‘M’ van Aafke Romeijn is er zo één in ons geval. Tot de plicht roept en vraagt of we daar uiteindelijk toch nog iets over te vertellen hebben. Wel, bij deze…
Aafke Romeijn doet hier in Vlaanderen niet meteen veel belletjes rinkelen, maar toch passeert deze Nederlandse muzikante en schrijftster regelmatig op Radio 1. In 2018 bracht ze met ‘Concept M’ haar debuutroman uit. Het album ‘M’, haar vierde reeds, kan je dan ook zien als de soundtrack bij het boek waarbij de nummers gekoppeld zijn aan de hoofdstukken van het boek.
Voorkennis is echter geen vereiste om de plaat te beluisteren. ‘M’ is een eclectisch album geworden dat veel invloeden telt en dito richtingen uitgaat. Bovendien nam Romeijn voor het eerst de productie volledig op zich en speelden haar ouders, zus en echtgenoot enkele van de partijen op de plaat in.
Op de eerste single van de plaat, Ameland, werkte ze bovendien samen met één van haar grote voorbeelden Spinvis. Dit leidt tot een heerlijk deinend, gelaagd en fris popnummer dat vlot blijft hangen. Naast Ameland krijgen we nog wel enkele heerlijk poppy synthsongs: Ze Zeggen komt onmiddellijk bijzonder groovy binnen en houdt die eightiessfeer vlotjes aan doorheen de hele song; Kleurstof heeft iets meer tijd nodig om op tempo te komen, maar kan steunen op een dijk van een refrein inclusief catchy basriffje.
De meest donkere song op de plaat is A15. De synths klinken diep en duister en de gitaar trekt een minutieus geplaatste dreigende streep doorheen het nummer. Helemaal anders is de tweede single uit de plaat, de ingetogen, intieme cover van Een Heel Klein Beetje Oorlog van Noordkaap. Geen elektronica hier, maar ingetogen arrangementen die bij het binnenkomen van de strijkers aan kracht, maar niet aan bombast winnen.
Maar dé song van de plaat is Elf. Hij heeft een tijdje nodig gehad om zich in die positie te wurmen, maar daar staat hij dan steviger dan ooit. De ingetogen intensiteit in combinatie met de zoete meerstemmigheid en abrupte gitaarpartij zorgen voor een ongewone, maar fantastische mix.
‘M’ is een plaat waarop de karakteristieke stem van Romeijn als een kameleon haar plaats vindt tussen elektro, synthpop, ballads en hiphop. Eefje De Visser en Roosbeef maken in Vlaanderen al langer het mooie weer. Is Aafke Romeijn de volgende Nederlandstalige popartieste van bij de noorderburen die haar plek komt opeisen? Het zou niet onterecht zijn.