A Projection - In A Different Light
Metropolis Records
Hupla. Het blijft maar postpunk- en darkwave-releases regenen. A Projection uit Stockholm duikt al een jaar of tien in diepe kelders en het betere werk van pakweg The Cure, Joy Division, The Chameleons, Depeche Mode of eenentwintigsste-eeuwse versies van Editors en Interpol. En voor vierde langspeler ‘In A Different Light’ ... blijven ze lekker in de duisternis.
Toegegeven, de band blijft niet ter plekke trappelen. Zo liet frontzanger Isak Erikson na de tweede plaat het viertal onthoofd achter en kwam bassist Rikard Tengvall achter de frontmicrofoon staan. En verder stapte het gezelschap van indielabel Tapete over naar Metropolis records. Of wat kort door de bocht: het ging van een gitaargedreven postpunkband naar een synthesizer-wave-act.
Over “a unique sound” of “very special” willen we nu niet echt spreken. Over het beste van A Flock Of Seagulls, OMD of New Order dan weer wel. Denk dus aan van die hoge synthmelodietjes die in je hoofd kruipen en waar je een Aha-gevoel (de band) van krijgt, aan uptempo beats, een donkere gloed en aan een galmende en getunede dark-harmonystem waar je een stukje Sisters Of Mercy in hoort. Oh ja, en je krijgt natuurlijk ook af en toe een zwaargestemde gitaarriff, waarmee pakweg een nummer als NoControl opent, maar die is toch stevig ondergeschikt aan de hoge keyboardnoten die deze popwavemuziek domineren. Met een steviger jengelend CoverMyEyes als uitzondering op deze regel.
In elk geval doen de Zweden niet meer echt aan zwartgallig gedoe, zoals vroeger het geval was. ‘In A Different Light’ klinkt opvallend opgewekt en vlot, zoals die lading eightiesbands uit bovenstaande alinea. Blaast A Projection je daarmee van je sokken? Nee. Heb je zin om die lange zwarte jas nog eens uit de kast te halen en deze plaat keihard door de speakers te knallen? Volmondig ja. Want wat misschien net anders is dan bij die inmiddels al vier decennia oude referenties, is de studiotechnische finesse, die extra subtiele effectjes, net iets diepere galm en uitmuntende balans die meer 2022 klinken dan pakweg 1982.
De enige die voor ons niet had gehoeven, is ParisStockholm met de Belgisch-Franse gastzangeres Sarah Boom van de band Turquoise (die trouwens ook mee op de 'In A Different Light'-tournee gaat). Op één of andere manier hoeven zo’n neoromantisch man-vrouw tintje, hoog pianogepingel en Franstalige zang niet. Maar daar gooit het kwartet met plezier en overtuiging een zes minuten hakkende, downtempo sfeerknaller als Journeys tegenover. Depeche wie?
In elk geval zal deze plaat noch voor u, lezer met zwart kloppend hart voor dit nostalgisch genre, noch voor u, fan van de band, als een grote verrassing overkomen. Temeer daar A Projection als voorafje al vier van de twaalf tracks als single vrijgaf. Maar dat zal wel een beetje bij de hype horen, net zoals het vrijgeven van een sfeervolle teaserfilm een week voor de release via de socials of het verklappen van een Duits-Belgische tournee met zomaar eventjes vijf bands als voorgerecht. Dat wordt een avondje vol heerlijke zwartgalligheid!