A Girl Called Eddy - Been Around

Elefant Records

Been Around

23 april 2005. In de Handelsbeurs staan vijf vrouwelijke singer-songwriters geprogrammeerd voor een uniek mini-festival. Eentje daarvan was A Girl Called Eddy, die met akoestische gitaar in de hand, een klein, plastic platenspelertje en bijhorend, krakend vinyl ons hart veroverde. En dat is bijgebleven.

Januari 2021. Zestien jaar (!!) na de eerste titelloze plaat verschijnt plotseling 'Been Around'. In alle stilte op een Spaans label. Niet dat Erin Moran (de dame achter A Girl Called Eddy), zoals de titel van deze plaat al aangeeft, muzikaal stil heeft gezeten. Ron Sexsmith, Super Furry Animals en Philip Katerine zijn maar enkele van de bands en artiesten, die haar inzetten op al even divers plaatwerk. En dan was er nog The Last Detail, de band die ze met Fugu vormde, maar die ook al ongemerkt voorbijzweefde.

En wij zijn maar wat blij dat we heel toevallig op deze plaat zijn gestoten. Want eigenlijk hadden wij dit niet meer verwacht. Dus zijn we blij. Niet zomaar blij, maar ook heel erg gerustgesteld dat A Girl Called Eddy nog steeds dezelfde is, dat de tijd haar heeft gerijpt, maar niet heeft uitgesleten.

Het was Richard Hawley, die als producer haar debuut maakte tot wat het was. Nu is het Daniel Tashian die die taak waarnam, samen met Erin Moran zelf. De productie is soms groots, maar nooit over the top. Altijd wordt de song er beter van. Tashian doet zelfs nog meer, want in Pale Blue Moon, de bonustrack op de cd-versie, zingt hij in duet met de protagoniste en zorgt hij zo voor een bijzondere afsluiter en een onverwacht hoogtepunt, waarvan wij ons afvragen waarom ze net hiervan (slechts) een bonustrack hebben gemaakt.

Maar we gaan even gas terugnemen. Want voor we aan die bonustrack zitten, passeren er nog elf andere nummers. En de opener is meteen van een onverwachte schoonheid. Blazers en een heerlijke Stevie Wonder-harmonica vullen in het titelnummer je oren en je hart. “Cage a singin’ bluebird and you’ll never / Never ever get that bird to sing”, luidt de tekst en ongewild vraag je je af of ze hiermee doelt op de jarenlange stilte, waaraan ze ons onderworpen heeft. Maar tegenover de trieste tekst staat prachtige muziek. Zoals dat ook op het debuut het geval was. 

Sinatra, Joni Mitchell, Janis Ian (die bij ons ook al als referentie opdoemde bij het debuut), Carole King,... het zijn allemaal namen die door ons hoofd spoken bij het beluisteren van deze plaat. Soms is het uitbundig, zoals in de opener en in Jody, maar evengoed kan het ingetogen en subtiel zijn zoals in Big Mouth. Soms zijn de harmonieën troef en komen The Carpenters piepen van achter het gordijn, zoals in Someone's Gonna Break Your Heart, dan weer wordt het eenvoudig gehouden rond piano en stem zoals in Not That Sentimental Anymore. Maar ondanks al die referenties is dit honderd procent A Girl Called Eddy.

Burt Bacharach was fan van het debuut. Het zou ons verwonderen dat hij ook niet, net als wij, door 'Been Around' zou worden weggeblazen. Soms is het resultaat het wachten waard.

25 februari 2021
Patrick Van Gestel