A$AP Rocky - At.Long.Last.A$AP

RCA Records

A$AP Rocky heeft het gehad met alle mainstream onzin waarmee hij in contact is gekomen de voorbije jaren. Op zijn nieuwe plaat neemt hij je terug mee naar de straat, duwt hij je een bitter smakend stukje karton onder de tong en kijkt hij je met grote pupillen aan terwijl hij je zachtjes “Fuck jiggy, I’m flawless, fuck pretty, I’m gorgeous” toefluistert. Dromen van karton voelden zelden zo ijl.

De relatief korte carrière van A$AP Rocky ging tot voor kort over rozen. Met zijn eerste mixtape ‘Live.Love.A$AP’ kwam hij onmiddellijk binnen via de grote poort en werd hij gezien als het nieuwe icoon, dat de scene uit New York moest doen heropleven. Met zijn debuutalbum ‘Long.Live.A$AP’ kon hij alle hokjes aanvinken, die zijn label hem had opgelegd: één ”posse”-nummer (1 Train), één over the top dubstep nummer (Wild For The Night) en nog wat clubhitjes (F*cking Problems, Phoenix). Achteraf bleek babyface Rocky niet helemaal tevreden over zijn grote debuut. En daar kunnen wij hem ergens in volgen. Wat volgde is ‘A.L.L.A.’, een plaat die als een wazige droom langskomt en waar nergens een radiohit in te bespeuren valt.

Of toch: single Lord Pretty Flacko Jodye 2 is een beest, achternagezeten door loeiende zwaailichten en blaffende honden. Ook Electric Body, waarin Rocky en Schoolboy Q vrouwen klapgeluiden laten produceren zonder de handen te gebruiken, is een voltreffer.

En ook al doet hitjesmaker Mark Ronson zijn duit in het zakje, schuift met Kanye West één van de grootste fashioniconen van de rapwereld mee aan tafel en haalt hij er Juicy J, Future en FKA Twigs bij, nergens hebben we de indruk dat er een hapklare brok voor de radio inzit. Zo past deze mooi in het rijtje van grote hiphopreleases van dit jaar, die geen hitjes nodig hebben om indruk te maken.

Opvallen doet hij vooral door de psychedelische toer op te gaan. In interviews gaat hij zonder verpinken de discussie aan met journalisten over welke hedendaagse psychedelische band de beste is – hij gaat voor MGMT, terwijl het gros van de journalisten hem willen duidelijk maken dat er ook een band als Tame Impala bestaat. Hij sabbelt op trips alsof het zuurtjes zijn en heeft koortsige orgiën met vrouwen tot zijn ballen ongelijk hangen. Deze levensstijl sijpelt door in dit nieuwe album met nevelachtige beats en teksten over drugs, vrouwen en onbeschroomde pocherij.

Maar af en toe horen we een Rocky die zeldzaam nuchter over de dingen praat. Tijdens opener Holy Ghost schetst hij een beeld over hoe rappers hun ziel verkopen aan de duivel voor roem en succes. De duivel is in dit geval uiteraard het mainstreamcircus. En doorheen het hele album zitten er slinkse verwijzingen naar zijn eigen gewelddadigheid, liefdesbreuken, hebzucht en verslavingen. Het maakt van ‘A.L.L.A’ zijn - voorlopig - meest persoonlijke plaat.

In het album zitten ook enkele verrassende keuzes en connecties. Zo is JD een ode aan James Dean, zijn blanke voorbeeld als icoon van de tienerrebellie. Ook kan je samples van Leonard Cohen en Bobby Caldwell herkennen, niet toevallig twee blanke zangers. Zelfs het nummer Better Things is erin gebleven, ook al vertelt Rocky daar in geuren en kleuren hoe hij is klaargekomen op Rita Ora’s gezicht. Twitter in rep en roer natuurlijk. Maar Rocky heeft het nummer er speciaal ingelaten voor de betreurde A$AP Yams. Die vond het blijkbaar wel hilarisch.

Rocky neemt ons tijdens ‘A.L.L.A’ mee op een lsd-trip, al hebben wij af en toe toch rondgevraagd of er iemand al iets voelde. Het zijn moeilijk te bedwingen golven die langskomen, maar zoals bij alles baart oefening kunst. Het grote pluspunt aan dit album is dat A$AP Rocky niet wil toegeven aan het mainstream succes. Daar zijn wij al best tevreden mee.