Radio 1 sessie - Eefje De Visser - Bijzondere symbioses
, 16 november 2016
Buiten was het al een ganse dag meer dan duidelijk dat de herfst nu wel echt begonnen is. Gelukkig konden wij ons in Trix opwarmen aan een hartverwarmende Eefje De Visser en benieuwd uitkijken naar wat ze gemaakt had van haar Radio 1-sessie.
Eefje De Visser breekt bij onze noorderburen al enkele jaren serieuze potten. Sinds haar vorige en tweede plaat ‘Het Is’ wordt ze ook bij ons gedraaid en dat is er met de opvolger ‘Nachtlicht’, die overduidelijk een stap voorwaarts was, alleen maar op vooruit gegaan op Radio 1. Een meer dan terechte keuze om haar een Radio 1-sessie te laten cureren.
Het begin nam Eefje met band voor haar rekening. Opener Wacht dreef op de strakke ritmesectie, Mee klonk gelaagd, zwoel en meeslepend en Staan zette er het tempo vlot in. De toon was onmiddellijk gezet.
De eerste gast die ten tonele verscheen was het op dit moment nog relatief onbekende Wwwater. Het project van de Gents-Caraïbische Charlotte Adigéry met Steve Slingeneyer achter de drums en beats. Op zich kunnen we het samenvatten als vrij monotone en kille beats met daarover een gloeiend hete saus in de vorm van Adigéry’s stem. Daar lusten we alvast meer van.
Falco Benz is ook hier niet zo bekend en met zijn lichte, frisse beats in combinatie met live toetsen kon hij de aandacht van zaal Trix ook niet vasthouden. Wij konden het opzwepende One On One Off nochtans wel smaken.
Robbing Millions leek een beetje van de wereld te zijn, maar dat hield de Brusselse band niet tegen om een stevig setje te spelen. De heren hadden vooraf goed naar hun britpopplaten geluisterd, maar daarnaast goten ze ook nog een stevige geut psychedelica over hun muziek. Eefje kwam op een tweetal nummers meezingen, maar dat was nu eens wel (In The No Air), dan weer geen (Eight Is The Figure That I Like The Most) meerwaarde.
Mauro kwam nadien het podium op voor een constant pressende versie van Genoeg met Eefje en Charlotte van Wwwater en schudde daar even vlotjes en met een coolheid die hem eigen is een solo uit de mouw om u tegen te zeggen.
Wie overigens werk van Maurits Pauwels verwacht had, kwam behoorlijk bedrogen uit. Mauro speelde een ingetogen en indrukwekkende reeks nummers die hij afsloot met Distant Life uit de soundtrack van Wim Vandekeybus’ ‘Galloping Mind’.
Als laatste gast mocht Tourist LeMC nog een thuismatch spelen. De band van Eefje verving zijn Legionnaires en die deden dat met hun eigen sound. We genoten meest van een erg straffe, en we durven zelf zeggen, betere versie van de hit Horizon.
Op het einde gaf de band nog eens alles met het spannende en strakke Jong dat ons nog steeds kippenvel bezorgd bij de toonswijziging. Tijdens Scheef kwamen de gastmuzikanten allemaal mee op het podium. Daarbij zorgde Tourist LeMC voor een gerapte intro, Mauro en de gitarist van Robbin Millions freewheelden er losjes doorheen, Charlotte van Wwwater zorgde voor een pakkende brug en Falco Benz dropte er op het einde nog wat subtiele beats doorheen.
Na de uitzending kregen we nog een stevige versie van De Bedoeling op ons bord, maar toen werden we alsnog de druilerige herfstnacht ingestuurd.