VVEERDOVV - 'Bruits / Collage'

Zapgeneratie, Spotify-playlists,  radio-eclecticisme,  herkauwde onehitwonders, muzikale Colmar, hedendaags vergif. Ooit was er een tijd dat artiesten een heel album maakten en songs probeerden te sorteren. In een soort van logische volgorde. Een verhaal waar lang over gedacht en aan gesleuteld werd. Dit is zo’n verhaal. Misschien wel eentje dat iets minder doordacht werd... 

Sorry, lezer. Jij wilt het eenvoudig en hapklaar? Dat rijmt niet met dit stukje “brute collage” of bizar knip-en-plakwerk van muziek, woord en samples. Als in bijzondere uitvindsels en experimenten op gitaar, piano, synthesizer of andere instrumenten. Flarden van songs, klankproefsels, vervormde recyclage-elementen, “the same, the same, it’s always the same”-samples, of andere noise-inventions.

Deze bizarre plaat van VVEERDOVV (vermoedelijk uit te spreken als “weirdo”) is een soort van luisteravontuur, een avontuur dat zowel de volledig in elkaar verweven A-kant (met subtitel "Things Might Get Weird") zo’n achtendertig minuten blijft boeien en verrassen, maar ook al eens durft te zeuren of wegkwijnen. Kwestie van de boog zeker niet altijd op te spannen. We horen oosterse bluesmomenten, neuriënde kozakkenkoren, lonesome cowboys, spelende kindjes, een canonmantra, psychedelica en doezelambient. En ook niets van dat alles. Zeker op de B-kant (met subtitel "Are You Still Here"), waar de samenhang gedurende een dikke twintig minuten nog meer zoek lijkt. Maar zet dat wel in een ongedwongen setting die nooit kunstmatig of arty over wil komen. Geluid in alle spontaniteit. Of zoals de artiest het  toefluistert: “Love, trust, live, breathe”.

Bijgevolg laat je al heel spoedig op eender welke kant of collage alle banden met de logica los. Dat is ook het opzet: gewoon beleven welke onafgewerkte songs deze smid aan elkaar rijgt en in elkaar laat overvloeien. Zonder verder gevoel van haat of liefde. En ja, je kan gerust gaan uitpluizen, aangezien elk van de zevenentwintig “tracks” ook apart beluisterd kan worden. Wat natuurlijk afbreuk doet aan het opzet van 'Bruits / Collage'.

Misschien nog twee laatste noten. “When I was young, I read every interview of David Bowie I could lay my hand on”, gaat het in I Want To Be Namedropped By Bowie. Het kameleongedrag was dus duidelijk al met de paplepel ingegeven. En tenslotte verklappen we nog even wie achter deze bizarre artiestennaam schuilgaat: dat blijkt niemand minder te zijn dan de Antwerpenaar Steven Broers, beter bekend als de ex-Katastroof-kracht Stef Bef. Die zag je niet aankomen hé?