Neurosis – ‘The Word As Law’

RE:introducing

Drie jaar na het fenomenale debuut, na wat strubbelingen en groepswissels, en voor het monsterlijke ‘Souls At Zero’, kwam het Californische Neurosis op de proppen met dit ‘The Word As Law’. En hoewel nogal lauw onthaald, was de release toch al snel uitverkocht in eerste pressing. Zowel het getemperde enthousiasme als de moeilijke vindbaarheid wil Neurosis met deze heruitgave nu rechtzetten.

Neurosis – ‘The Word As Law’

Neurosis, dat is vanzelfsprekend eeuwige bulderbalk Scott Kelly, samen met Dave Edwardson (bas) en Jason Roeder (drums), het trio dat postpunk, industrial, folk en dark ambient weet te versmelten tot een unieke, loodzware en indrukwekkende hybride. In de begindagen (lees: ‘The Word As Law’) ging dat nog om felle, rauwe hardcore, hoewel op deze tweede plaat toch duidelijk al wat experimentele stukken aanwezig zijn, tot zelfs samples en droompassages toe. Meer sfeer en minder bruut geweld, zeg maar. Hoewel…

De acht tracks op ‘The Word As Law’, met een gemiddelde duur van zo’n vijf minuten (intermezzo Insensitivity niet meegerekend), houden de vaart er toch stevig in. Zwaar gestemde punkgitaren en het furieuze gebrul van Scott Kelly zorgen keer op keer voor mokerslagen, waarin de knipogen naar hardcore niet veraf zijn.

Ook het vocaal afwisselen tussen Kelly, Edwardson en nieuwkomer Steve Von Till kennen we reeds uit dit genre. Maar Neurosis bedient zich hier ook al van wippende structuren, vaak zelfs met een jazzy karakter (probeer de bas van Edwardson in Obseqiuious Obsolence maar eens te volgen!) en in afsluiter Blisters een bijna psychedelische langdradigheid. Heren creëren atmosferen, zeg maar.

Niet te verwonderen dat de band er zo lang over deed om deze tweede plaat af te werken. Want intensiteit met experiment vermengen, dat is geen sinecure. Het is dan ook duidelijk dat Neurosis nog wat zoekt naar een eigen identiteit. De afwisseling van loodzware, getormenteerde stukken, ijl dartele passages en hevig hardcoregebeuk in To What End? wijst alvast in de goede richting, maar alleen al de nogal oppervlakkige productie, variabele opnamekwaliteit of het soms te ongecontroleerd heen en weer wippen tussen stijlen, maakt dat ‘The Word As Law’ nooit echt een knaller mocht zijn.

Zoals de geschiedenis later zal leren, heeft deze vernieuwende posthardcore-aanpak het gezelschap geen windeieren gelegd en de basis gevormd voor een toonaangevende carrière. Met name de tragere doom- en sludgesongs als Tomorrow’s Reality wijzen de weg naar de toekomst; vingervlug fingerpicking op de bas en haaks drumwerk nog wel inbegrepen.

Toegegeven, we waren niet echt aan het wachten op de heruitgave van dit muzikaal tussenstapje, ook al hoort het bij een legende als Neurosis. Op zich is dit natuurlijk sterke en intense posthardcore waar de scene anno 2017 nog merendeels achteraan hinkt. Maar wie de echte geschiedenis van deze Amerikanen wilt kennen, grijpt natuurlijk terug naar debuut ‘Pain Of Mind’, om vervolgens te springen naar de latere releases op Alternative Tentacles, Relapse of des heren eigen Neurot Recordings. Te nemen of te laten.

21 augustus 2017
Johan Giglot