De beste nummers van 2016

Eindejaar 2016

Hoe beter een jaar afsluiten of een nieuw jaar beginnen dan met goede muziek, die je de oren opblinkt? Vijf dappere krijgers gingen het avontuur aan om op zoek te gaan naar de tien beste nummers van het voorbije jaar en kwamen daar niet geheel ongeschonden van terug. Knopen dienden doorgehakt te worden met een slijpschijf, zweetdruppels liepen als dikke druppels siroop van het voorhoofd en vrouwen en kinderen schreeuwden tevergeefs om aandacht. Maar met gepaste trots presenteren we ze nu toch: de vijftig beste nummers van 2016!

Marc Alenus

Niets zo persoonlijk en zelfs afhankelijk van dag tot dag als de voorliefde voor een liedje. Toch zal het voor wie mij kent geen verrassing zijn dat in mijn lijstje vrouwen bovenaan staan. Ik heb een zwak voor vrouwenstemmen en Haley Bonar is een vrouw die ook nog wat te zeggen heeft. Dat is ook meegenomen voor iemand die altijd wel op songteksten let.

Van K. Flay zullen nog weinig mensen gehoord hebben, maar het was lang geleden dat ik teenangst zo treffend en tegelijk fel gehoord heb. Verder is mijn lijstje gespijsd met artiesten die ook een opmerkelijk album afleverden. Dat geen enkele inlandse artiest mijn lijstje haalde, is misschien onfair, want Faces On TV, Warhaus en Trixie Whitley zijn namen die ook meteen in mijn hoofd sprongen, maar een mens moet nu eenmaal kiezen.

Jorik Antonissen

Ik ga eerlijk zijn: de waarde van dit lijstje trek ik sterk in twijfel. Stel mij over een maand dezelfde vraag en ik verander drie kwart van de lijst. Dit is niets meer dan een momentopname. Zo staat Rings Of Saturn op één terwijl Spotify mij vriendelijk komt melden dat het Nick Cave’s I Need You is dat met de titel van meest afgespeelde nummer van het voorbije jaar wegloopt.

Van Bon Iver had ik hier de hele plaat in kunnen proppen. En de enige reden dat ik niet voor 29 #Strafford APTS kies, is wellicht dat dit nummer al enkele maanden mijn wekker is en mijn ochtendhumeur zijn veto stelt.

Terwijl ik dit schrijf vraag ik me trouwens ook weer af waarom ik Soft Hair er een kwartiertje geleden uitsmeet. Helaas, geen plaats meer vanwege die andere twee verslavende poptunes op plaats negen en tien waar ik maar niet vanaf geraak. Mooi lijstje zeg ik, maar vraag het mij over een maandje nog eens...

Joris Roobroeck

2016 was het jaar van de transformatie wat mijn muzieksmaak betrof. De weegschaal helde over naar de kant van de gitaarmuziek, terwijl hiphop meer en meer op het zijplan werd geschoven. Is het de ouderdom die mij wijzer maakt en mij vooral op zoek laat gaan naar rustigere muziek? Of heb ik geen boodschap meer aan teksten over ratelende geweren, bundels geld en haantjesgedrag? Het zal wel een combinatie zijn.

Toch kon ik het niet laten om Kamaiyah, Drake en Dave (Drake gaat de grime-toer op. Of is het omgekeerd?) en vooral 21 Savage in mijn lijst te stoppen. Vooral het dreigende sfeertje uit die laatste wil ik jullie in deze donkere dagen niet onthouden.

Maar voor de rest alleen maar happy tunes met herinneringen aan warme dagen en lichte briesjes door de openstaande autoruit (Whitney, Andy Shauf), meezingmomenten (Car Seat Headrest) en veel luchtgitaar. Eén wens: dat 2017 mijn muziekpallet nog meer mag uitdagen dan 2016 al deed.

Geert Verheyen

Tien nummers kiezen uit een heel muziekjaar? Het is een vrij onmenselijke opdracht. Maar het moest. En dus kwam ik uiteindelijk met deze tien op de proppen. Er was veel om triest van te worden in 2016, maar muziek zal altijd voor licht in het leven zorgen.

Gelukkig is muziek om triest van te worden heel erg mooi. Leonard Cohen schreef zijn testament en Nick Cave schreef een rouwplaat aan zijn overleden zoon. 2016 was ook het jaar van de glorieuze terugkeer. Radiohead en Bon Iver waren terug na vijf jaar stilte en The xx stuurden ons met een traan de dansvloer op.

Maar in 2016 is er ook - en dat willen we toch even benadrukken - steengoede popmuziek gemaakt. Anderson .Paak gaf een schoolvoorbeeld van hoe genres te overbruggen, Solange riep herinneringen op aan Aaliyah, maar zelfs Martin Garrix (In The Name Of Love), Flume (Never Be Like You) en Justin Bieber (Cold Water) maakten te pruimen hitparademateriaal.

Verderop in het lijstje en ook nog vermeldenswaard in de categorie "pop in 2016" staan Justin Timberlake (Can't Stop This Feeling), The Weeknd (Starboy), Rihanna (Kiss It Better), Shura (Touch) en zelfs Britney Spears, die met Make Me een aanstekelijke popsingle maakte, die desondanks onder de radar bleef. In eigen land vielen vooral Warhaus, TaxiWars en Hypochristmutfreefuzz op en maakte Daan zijn beste single (Friend) sinds heel erg lang.

Philippe De Cleen

Eén van de platen, die een beetje onder de radar verdwenen, is de nieuwe van Skepta. Hij maakte het mooie weer in Engeland en kreeg er talloze prijzen. Op basis van snoepgoed als Detox is dat zeker niet onterecht. Had eigenlijk ook in mijn eindejaarslijstje gemoeten.

Eerstdaags komt er een nieuw plaatje aan van Cinematic Orchestra. De eerste single kan alvast op goedkeurend geknik rekenen. En wat een plaat van The Comet Is Coming. Deze bende is er behoorlijk voor aan het gaan. En dat hoor je.

Nu we daar toch zijn, kunnen we even bij Shabaka Hutchings – die ook bij The Comet Is Coming speelt – terecht. Wat nog maar eens aangeeft dat de Londense jazzscène in de gaten te houden is; een ronduit fantastische plaat. Eén van de allerbeste uit 2016.

En dan Dans Dans: geweldige plaat alweer. Eén van de allermooiste nummers op ‘Sand’. Ik had ook voor het in prikkelend gitaarwerk gedrenkte Vluchtheuvel of single TV Dreams kunnen kiezen, maar het is dan toch deze herwerking geworden. Iets van good Ol’ Ennio, een nummer waarbij het trio bewijst dat het tot veel in staat is. En live is het nog x keer beter.

Michael Kiwanuka's plaat is wat aan mij voorbijgegaan, maar met dit nummer had hij wel mijn aandacht. En voor BadBadNotGood koos ik gewoon omdat Colin Stetson mijn favoriete plaat van het jaar ('Sorrow') maakte. En omdat BadBadNotGood één van de zovele in de gaten te houden bandjes is. Toppers die het nog ver gaan schoppen.