Jonas Winterland

Eindejaar 2016

Hij heeft het niet gemakkelijk gehad in 2016, Jonas Winterland, maar kan aan de andere kant van de weegschaal wel een nieuwe plaat leggen, die eind januari op de markt komt. Wij kregen hem zover om een terugblik te werpen op wat hij zelf zijn “annus horribilis” noemt, een jaar waar desondanks toch nog heel wat moois in verstopt zat.

Jonas Winterland

Mooi gepoetste plaat

1. Leonard Cohen – ‘You Want It Darker’

2. Nick Cave – ‘Skeleton Tree’

3. Ray LaMontagne – ‘Ouroboros’

4. Radiohead – ‘A Moon Shaped Pool’

5.  Bon Iver – ‘22, A Million’

Mooi in levende lijve

De theatervoorstelling ‘Schoft’ van Kommil Foo was met ruime voorsprong het beste wat ik dit jaar op de planken gezien heb, ook op muzikaal vlak. Raf en Mich Walschaerts zijn al jaren de beste cabaretiers in de Benelux, maar daardoor wordt soms vergeten wat een straffe songwriters en performers het zijn. ‘Schoft’ heeft alles wat een voorstelling moet hebben: ontroering, humor, een straf verhaal en – zoals al eerder aangehaald – songs om een diepe buiging voor te maken.

Mooi niet!

Na het briljante ‘What We Saw From The Cheap Seats’ uit 2012 keek ik enorm uit naar de nieuwe plaat van Regina Spektor. Er staan zeker mooie nummers op ‘Remember Us To Life’, maar om één of andere reden kon ze mij geen enkele keer echt tot in mijn ziel raken. Dat gezegd zijnde, blijft ze wel mijn favoriete redhead en zotte doos aller tijden.

Mooi maar gemist

De eerste helft van 2016 was voor mij zo druk dat ik halverwege gecrasht ben en in de tweede helft van het jaar heb ik alle trends en hypes zorgvuldig vermeden. De laatste jaren volgen de trends elkaar ook zo snel op dat ik niet meer kan volgen. Ik denk altijd: als iets echt de moeite waard is, dan overleeft het de hype en dan zal ik er over vijf jaar wel eens iets van oppikken.

Mooi beeld

Dat moet de clip van Burn The Witch van Radiohead) zijn.

De toekomst is mooi

Op 27 januari 2017 komt mijn derde album ‘Liever Uit Balans’ uit. Het is al een klein mirakel dat die plaat er gekomen is, want op de geboorte van mijn dochter na, was 2016 een annus horribilis. Op persoonlijk vlak heb ik immers nogal wat opdoffers te verwerken kreeg. Maar op creatief vlak heeft dat wel een plaat opgeleverd waarvan ik niet vermoedde dat ze in mij zat. Qua productie klinkt ‘Liever Uit Balans’ radicaal anders dan alles wat ik ervoor gemaakt heb, al heb ik er wel zorgvuldig over gewaakt dat mijn songwriters-DNA intact gebleven is. Het is met andere woorden nog altijd onmiskenbaar een Jonas Winterland-plaat. Ik kijk er ook geweldig naar uit om het nieuwe album live te brengen met mijn vernieuwde begeleidingsband. In ons repetitiehok gaf het alvast vuurwerk.

Een mooie toekomst voor…

Elke zomer coach ik een week lang jonge songwriters en zo heb ik het toptalent ANYSA leren kennen, een jonge artieste uit Brussel die zonder schroom in de voetsporen kan treden van Lauryn Hill, haar grote idool. Ze heeft een oor voor aanstekelijke melodieën, schrijft altijd from the heart in een Engels dat beter en boeiender is dan dat van de meeste Amerikaanse songwriters én ze heeft bijzondere stem, tegelijk fragiel en krachtig. Bovendien weet ze erg goed wat ze wil, erg belangrijk als je wil doorbreken. Dat ze ook nog eens een ravissante verschijning is, zal haar toekomstige publiek waarschijnlijk niet erg vinden. Voorlopig is ze nog voornamelijk op kleinere podia te zien, maar op 27 januari speelt ze ook in mijn voorprogramma in de Ancienne Belgique. Daar kijk ik alvast erg naar uit.

9 december 2016
Patrick Van Gestel