#Futurama85 - The Nomads - Where The Wolf Bane Blooms (1984)

Zondag 13 oktober 1985. Een datum als een ander, maar niet voor ons. Die dag hadden wij vanuit Etterbeek een bestelwagen gehuurd om met een zestal studenten af te zakken voor één van de meest memorabele festivaldagen ooit beleefd. Akkoord, de Brielpoort in Deinze was niet de meest feeërieke concertlokatie, maar vormde toch het perfecte decor voor wat ons die dag stond te wachten en dat ons heel lang, tot vandaag, is blijven heugen.

Onrechtstreeks verantwoordelijk voor de groepsnaam van Liers’ finest The Wolf Banes, die wij een eerste keer mochten ontwaren, toen ze uppercut (Shit I Love) Barbara Carrera uitdeelden op Humo’s Rock Rally in 1986. Maar hier gaat het om The Nomads.

Op zondag 13 oktober stonden ze helemaal op hun plek tussen alle Green On Reds en Rain Parades in, want het was ook vintage 'Domino Deel 1 en 2'-materiaal. Ook daar waren deze stoere Zweden met de welluidende namen Hans Östlund, Nick Vahlberg, Joakim Tärnström en Ed Johnson helemaal op hun plek. Recht uit de Volvo-garage oogstten ze eerlijke, heerlijke garagerock ten noorden van The Stooges, The Cramps en The Dolls en waren ze de perfecte wegbereiders voor andere, latere Scandinaafse rampetampers als The Hellacopters en The Hives.

Nog steeds onderweg in wisselende bezetting en met als vaste waarden Östlund enVahlberg. Toen, in ’85, konden ze putten uit de twee eerste en compromisloze stampers 'Where the Wolf Bane Blooms' (’83) en 'Temptation Pays Double' (’84) en een hele reeks covers waaruit ze naar hartelust putten.