White Willow - Terminal Twilight

Termo Records

‘Terminal Twilight’ betekent ook de terugkeer van enkele sleutelfiguren van de band: Sylvia Skjellestad (geboren Erichsen) schudt haar zoetgevooisde vocalen moeiteloos uit over de rijkelijk gelardeerde arrangementen. En Mattias Olsson (Anglagard) bewijst hier nog eens wat een geweldig percussionist hij wel is. Snowswept opent met Skjellestads warme stem en Olssons rollende toms, suggereert eerst een kaal winterlandschap maar sluit met een cascade van toetsen en drums. Een liefdessong waar onze Noorse vrienden zich makkelijk aan kunnen relateren.

Terminal Twilight

Tim Bowness (No-Man) is als zanger een opmerkelijke gast op Kansas Regrets. Skjellestad zorgt voor wondermooie backings. Fluit, percussie en een verre echo van gitaar zijn zielsverwanten in deze voor de rest desolate stad. De structuur van het herfstige Red Leaves is geënt op een afwisseling van eb en vloed. Skjellestad bouwt spanning op tot Holm-Lupo’s solo voor de ontlading zorgt. In het ensemblespel domineren felle toetsen.

Floor 67 legt de standaard inzake muzikaal vakmanschap erg hoog. Hier worden duels op het scherp van de snee uitgevochten. Mede door de tempo- en sfeerwisselingen een heuse krachttoer. Natasha Of The Burning Woods is met haar duister romantische ondertonen het feeërieke tweelingzusje van Snowswept.

Het spel van eb en vloed geeft Searise een gepast onstuimig karakter. Gitaren gaan fel tekeer op de mellotrongolven van een donkere oceaan. De mijmering op klassieke gitaar en mellotron in A Rumour Of Twilight zet een punt achter het album, maar had evengoed als proloog kunnen dienen voor Searise – dat een geweldig sluitstuk zou zijn.

'Terminal Twilight’ profiteert van een over de hele lijn excellente productie. De glasheldere mix geeft elk instrument diepte en laat elk detail mooi doorklinken. De perfecte seizoensplaat voor deze donkere maanden.

4 december 2011
Christoph Lintermans