The Comet Is Coming - Channel The Spirits

Leaf

Zullen we het er gewoon op houden dat het Britse The Comet Is Coming met 'Channel The Spirits' één van de albums van het jaar maakte? Het moet zijn dat er in de Britse jazzscène iets in het water zit, want er blijven vrijwel onophoudelijk bijzonder straffe releases uit die hoek komen. We denken dan onder meer aan Yussef Kamaal, Shabaka & The Ancesters, Sons Of Kemet, Melt Yourself Down en anderen. Maar The Comet Is Coming (met saxgod Shabaka Hutchings aan het roer) is hoe dan ook een band om echt in de gaten te houden.

Het trio bestaat naast Hutchings op saxofoon ook uit Danalogue The Conqueror (aka toetsenist Dan Leavers) en Betamax Killer (aka drummer Maxwell Hallett). Samen brengen ze een broeierige, wereldwijd vermaarde sound waarin Britain's finest jazz en elektronica guitig met elkaar mengen en er en passant nog fikse teugen hiphop en soul door jagen. 'Channel The Spirits' gaat van hoogtepunt tot hoogtepunt, waardoor het nogal onzinnig is om er enkele tracks uit te gaan isoleren. Integendeel, de boel hangt retestrak aan elkaar en dat heeft bijzonder veel te maken met hoe dit trio op elkaar ingespeeld is.

Als saxofonist is Hutchings een van de uithangborden van de Britse jazzscene, al wordt de unieke sound van The Comet Is Coming hoofdzakelijk aan de kook gebracht door de interactie tussen Betamax Killer en Danalogue The Conqueror. De grote vernieuwing zit in het gegeven dat dit trio niet vies is van een muzikaal diverse praktijk, waardoor onder meer Afrikaans georiënteerde percussie en onwerkelijk spacy soundscapes het gezelschap krijgen van een briljant saxofonist die meerdere registers en stijlen beheerst. Dat leidt tot een kolkend feestje van bij de hypnotiserende opener The Prophecy. Die opent de oren en trekt de luisteraar zonder omhaal mee in een fantastische wereld vol spetterende muziek. The Comet Is Coming trekt zich van de geldende regels niets aan. Durvers dus, die het elitaire jazzpubliek een stevige schop onder de kont verkopen.

De band bouwt voort op de 'Prophecy'-ep. Maar 'Channel The Spirits' klinkt gepolijster, ook al weerhoudt dat de band er niet van om een heerlijk Space Carnival op te bouwen. Die wordt dan weer opgevolgd door een Journey Through The Asteroid Belt. De tracks klinken trouwens zo buitenaards als de titels doen vermoeden.

Wat ook opvalt is dat dit een erg spiritueel album is, hetgeen geïllustreerd wordt via New Age, Cosmic Dust en de ronduit fantastische titeltrack. Hiermee kan deze band eender welk publiek begeesteren en mee op reis nemen. Tegen de tijd dat we richting finale trekken, wordt in het opzwepende Lightyears een heerlijke samenwerking aangegaan met vocalist Joshua Idehen alvorens het einde het zweterige End Of Earth te bereiken.

Het blijft een vraagteken hoe dit kosmische trio ooit 'Channel The Spirits' moet overtreffen.

De band zet in het kader van Les Nuits ongetwijfeld de Botanique in lichterlaaie en op 13 mei 2017.